Fredro Jerzy Bogusław z Pleszowic h. Bończa († po r. 1710), kasztelan lwowski, ur. 12 IV 1651, był najstarszym synem sławnego polityka Andrzeja Maksymiliana, wojewody podolskiego, i Katarzyny z Gidna Gidzińskiej h. Prawdzic, łowczanki kor. Nie odegrał on tak wybitnej roli, jak jego popularny ojciec; działalność Jerzego Bogusława ograniczyła się bowiem do skromnych ram jednego województwa, choć wiązano z nim duże nadzieje. Po domowej nauce we Lwowie w 1667 r. F. zaczął studia w Akademii Krakowskiej według szczegółowej pisanej instrukcji ojca i pod stałym jego nadzorem oraz ks. Brücknera. W studiach tych nabył wysoką kulturę literacką, bystrość i rzutkość umysłową, a także wyniósł żywe umiłowanie książek. Naukę szkolną F-y dopełniło wychowanie obywatelsko-polityczne i wojskowe ojca, który brał syna na sejmy i sejmiki, by zaznajomić go z życiem państwa. I tak wraz z ojcem podpisał się z województwem ruskim na elekcjach królów Michała i Jana III, a potem sam już na elekcji Augusta II. Od r. 1674 występował jako łowczy w. kor., w roku nast. był rotmistrzem ziemi przemyskiej i otrzymał z sejmiku wiszeńskiego 10.000 zł. Sprawował często funkcję deputata, jak np. w r. 1676 z ziemi sanockiej dla obioru sędziów na trybunał kor., to znów sejm z r. 1690 naznacza go komisarzem do spraw granicznych z Węgrami. Kasztelanem lwowskim został F. w r. 1684 po Marcinie Kątskim. F. był szczerze religijnym i pobożnym człowiekiem; jeszcze na studiach w r. 1667 wpisał się do studenckiego Bractwa pod wezwaniem Matki Boskiej. Potem czynił zapisy na rzecz klasztorów, jak o tym świadczy zapis dokonany w r. 1689 wraz z matką i bratem Stanisławem Józefem zapisy dla Kalwarii Pacławskiej, fundowanej przez ojca. W r. 1702 zrezygnował z krzesła w senacie na rzecz brata swego Stanisława Józefa i poświęcił się stanowi duchownemu. Na krok ten F-y wpłynęły z pewnością jego nieszczęśliwe małżeństwa (dwukrotne zaślubiny i dwukrotny rozwód). Dopiero w wieku dojrzałym udał się na studia do Padwy, gdzie wpisał się w r. 1710 jako kasztelan lwowski.
Niesiecki IV 54; Żychliński XVII 73-4; Uruski IV 57; Boniecki V 318; Elektorowie 51; A. G. Z. XXII 23, 62, 282, 287, 290, 291, 294; Vol. Leg. V 300, 786, 911; Estr. XXXI 465; Barycz H., M. Fredro wobec zagadnień wychowawczych, Kr. 1948, 3, 4, 19, 48, 62–4, 69–84, 86, 87–95; Fredro A. M., Scriptorum seu togae et belli notationum fragmenta, Gdańsk 1660 (Akad.); Glinka Fr., Zwierzyniec Jednorożców, Lw. 1670 (Jagiell.); Zbiory komitetu do dziejów życia umysł. Polski PAU; rkp B. Jag. 264, s. 22.
Adam Przyboś