Biliński Jerzy Hipacy, h. Sas (1704–1771), bazyljanin. Syn Piotra i Katarzyny z Pakowskich, ur. 23 IV w ziemi przemyskiej. Wstąpił do bazyljanów w Żydyczynie 21 XI 1729. Nauki filozoficzne i teologiczne pobierał u teatynów lwowskich. Wyświęcony na kapłana 24 VI 1736, więcej niż 2 lata pełnił obowiązki kaznodziei i asystenta przy boku metr. A. Szeptyckiego, a w r. 1738 został ihumenem klasztoru św. Jerzego we Lwowie i oficjałem lwowskim. Następnie kolejno piastował urzędy konsultora prowincji ruskiej (od r. 1739), prowincjała nowoutworzonej prowincji polskiej (od r. 1743), protoarchimandryty (od r. 1747), konsultora całego Zakonu i równocześnie przełożonego w Zahorowie (od r. 1751), ponownie prowincjała (od r. 1755), wreszcie protoarchimandryty (od r. 1759 do śmierci). Król Stanisław Poniatowski dał mu przywilej na opactwo ławrowskie, a na opata poświęcony został w Żabczu dnia 24 VIII 1768. W r. 1770 poczynił B. starania o koronację cudownego obrazu Matki Boskiej w Poczajowie. Umarł 8 IV 1771, a zwłoki jego złożono w klasztorze mileckim koło Dubna. Postać B-go należy do najbardziej popularnych XVIII st., a w zakonie bazyljańskim zaliczano go do najznakomitszych członków. Za życia już był wyróżniany (np. w Byteniu 1763 r.) i sportretowany na rozkaz kapituły.
Portret B. u bazyljanów lwowskich. Ważyński P., Orationum seu exercitationum oratoriarum pars 2-da, Wil. 1773; Przesławna Góra Poczajowska, Poczajów 1778, 84; Stebelski I., Żywoty ss. Ewfrozyny i Parascewii, Lw. 1867, II 288, III 184, 186; Kossak M., Szematyzm, Lw. 1867, 120, 121, 275, 293; Petrow N., Oczerk istoriji bazilij. Ordena, »Trudy Kij. D. Ak.«, Kijów 1871, z. 6, s. 481; Boniecki A.; Wołyniak, Spis klasztorów unickich bazyljanów w woj. wołyńskiem, Kr. 1905, 67; Acta Congr., Capit. Gener. et Prov. OSBM. ex a. 1739–1763 (rkp.); Cathalogus alphabeticus (rkp.); Barącz S., Katalog (rkp.).
Ks. Józefat Skruteń ZSBW