Bakowiecki-Mokosiej Józef († ok. 1655), biskup unicki, włodzimierski i brzeski, Wołynianin, h. Wukry, potomek starożytnego rodu ruskiego; 16 lat pełnił obowiązki sekretarza Zygmunta III, potem był pisarzem włodzimierskim lub skarbnikiem wołyńskim. W starszym wieku wstąpił do bazyljanów w Byteniu i w r. 1619 został mianowany opatem żydyczyńskim. Opactwo to objął jednak w posiadanie dopiero 18 IX 1626. 26 I 1632 Zygmunt III powołał go na władyctwo włodzimierskie i brzeskie, i w tym roku B. otrzymał sakrę biskupią z rąk metropolity, W. Rutskiego. Jako bp gorliwie pracował dla dobra Unji i zubożałych diecezyj, szczególnie dbał o szkołę we Włodzimierzu; dla utrzymania zgody pomiędzy Unją i dyzunitami organizował wspólne zjazdy. Za panowania Władysława IV dużo ucierpiał od dyzunitów, a chmielnicczyzna przyśpieszyła kres jego życia. Data śmierci B-go jest niepewna i waha się u różnych autorów pomiędzy r. 1650 a 1656. Najczęściej przyjmuje się wszakże r. 1655. Na pogrzebie B-go wygłosił mowę dominikanin C. Stefanowski (»Zgromadzonych wód pochwała«), którą następnie wydrukował w Krakowie i dedykował bratu zmarłego, o. Benedyktowi (w świecie: Feliks Chrystofor) M.-B., bazyljaninowi, b. sekretarzowi kancelarji królewskiej († 1658).
Acta manualia L. Kiszka (rkp.); Barącz S., Katalog (rkp.); Enc. Org.; Podręczna Enc. Kośc.; Niesiecki; Stebelski I., Przydatek do chronol., Lw. 1867, 143; Pelesz J., Geschichte d. Union, Wien 1880, II; Malewicz A., Drewniaja Żydiczinskaja Archimandrija na Wołyni, Poczajów 1905, 204; Wołyniak, Bazyljanie we Włodzimierzu i Tryhórach, Kr. 1912, 10; »Analecta OSBM.«, IV 234; nadto: Opisanije dokum. arch. zap.-r. unij. mitrop., I; Gołubiew S., Kijew. mitr. P. Mogiła, I–II; Arch. jugo-zap. R., cz. 1, VI; Archeoł. Sbornik II.
Ks. Józefat Skruteń Z. S. B. W.