Bernstein Józef (1797–1853), lekarz-okulista. Ur. w Warszawie, tamże ukończył liceum w r. 1815. Stopień doktora medycyny uzyskał w Berlinie w r. 1818. Następnie doskonalił się w medycynie a szczególnie w okulistyce w Wiedniu i Paryżu. W r. 1820 otrzymał pozwolenie wolnej praktyki w Prusiech oraz potwierdzenie tegoż przez ogólną Radę Lekarską w Warszawie. W r. 1822 był asystentem kliniki chorób wewnętrznych Uniw. Warsz., od r. 1825–1838 lekarzem szpitala starozakonnych (w l. 1834 i 1835 pełnił tu obowiązki naczelnego lekarza). W r. 1831 był lekarzem w szpitalach wojskowych. Uczestniczył w centralnym komitecie zdrowia. W r. 1840 został członkiem Rady Głównej opiekuńczej Inst. Dobroczynnych. Zmarł 12 IX 1853 w Paryżu. Ogłosił drukiem: De phtisi pulmonali (Berolini 1818, Diss. inaug.); Ueber den Nutzen der Acupunctur in verschiedenen Krankheitsfällen, durch Krankengeschichte erläutert, nebst einigen Bemerkungen über die Sucht neue Systeme und neue Heilmittel in der Medicin aufzusuchen. (Hufelanda »Journal«, 1828, LXVII 84–120); Wiadomość krótka o poznawaniu i skutecznym sposobie leczenia cholery (Kurjer polski 1831, 18, 19 V, 5 VII); Użyteczność środków pobudzających w zapaleniach u niektórych osobników. (Pam. Tow. lekar., W. 1841, V 11).
»Kurjer warsz.« 1853, nr 276; Gąsiorowski L., Zbiór wiadom., III 312; Rosenthal J., Opis szpitala starozak. w Warszawie, W. 1870; Kośmiński S.; Nowy Szpit. starozak. w Warsz., Księga pamiątkowa, W. 1909, 7.
Adam Bednarski