Gliszczyński Józef (2 poł. XVIII w.), ostatni kasztelan biechowski. Syn Macieja, pisarza ziemskiego kaliskiego i Rozalii Cywińskiej. Wraz z bratem Kajetanem, późniejszym kanonikiem poznańskim, ukończył około r. 1763 nauki w poznańskim kollegium jezuickim. Zaraz potem uczestniczył wraz z województwem kaliskim w elekcji Stanisława Augusta. W r. 1768 został cześnikiem gnieźnieńskim. Posłował na sejm 1775 r. i był z niego delegowany do szeregu komisji dla załatwienia prywatnych spraw szlachty wielkopolskiej i do komisji dla określenia granic wielkopolskich posiadłości biskupstwa poznańskiego. W r. 1777 został podczaszym gnieźnieńskim, zaś w 1779 r. podczaszym poznańskim. T. r. kandydował do kasztelanii lędzkiej, a w r. 1781 do poznańskiej. Otrzymał ok. r. 1783 kasztelanię biechowską i order Św. Stanisława. Z godnością senatorską łączył urząd surrogatora grodu poznańskiego w l. 1779–86. Z sejmów w l. 1784 i 1786 wyznaczony był do zasiadania w sądzie sejmowym. Podpisał akt konfederacji 9 X 1788 r., pod której węzłem rozpoczął się sejm. Wyznaczony był z losowania 19 VI 1789 r. na jednego z sędziów, przed którymi posłowie i senatorowie mieli przysięgać «jako pensji zagranicznych nie brali, nie biorą i brać nie będą». Był zrazu zwolennikiem ustawy majowej i w r. 1792 dostał order Orła Białego. Gdy po upadku Konstytucji Targowiczanie usiłowali skonfederować Wielkopolskę, G. znalazł się w liczbie tych 12 osób, które zjechawszy się 12 VIII 1792 r. w Środzie, zawiązały tam konfederację województw wielkopolskich pod laską Łukasza Bnińskiego. G. odbierał od niego przysięgę, a i sam został jednym z konsyliarzy. Rezydował stale w Rożnowie koło Obornik, które to dobra kupił w r. 1775 od Grodzickiego. Umarł w późnej starości już w czasach Księstwa Warszawskiego. Pochowany został w Rożnowie. Pierwszą jego żoną była Zofia Tomicka, miecznikówna poznańska, wdowa po Józefie Grodzickim, zmarła 7 VI 1762 r., drugą Elżbieta Bieńkowska, zmarła 9 V 1793 r. Z drugiej żony miał syna Antoniego, późniejszego wojewodę i ministra, i córki: Katarzynę Swinarską i Franciszkę Zambrowską.

Portret na nagrobku w kośc. rożnowskim, – Boniecki; – Smoleński Wł., Konfederacja targowicka, s. 156, 290; Wegner L., Konfederacja województw wielkopolskich 1792, P. 1871; – Marciszewski M. X., Zaszczyt, 1758; Vol. leg. VIII 233, 280, 334, 369, 374, 381, 382; – Inscr. Posn. 1352 f. 3v. 55v.; 1357 f. 171; 1361 f. 66, 144v.; 1362 f. 8, 96; 1369 f. 30, 636; 1375 f. 77; Lib. bapt. cop. i mort. Rożnowo.

Włodzimierz Dworzaczek