Górski Józef (2. poł. XVIII w.), oficer artylerii, rozpoczął służbę jako kanonier w r. 1763. Lata konfederacji barskiej spędził w Kamieńcu, a w r. 1772 był wysłany z ówczesnym mjrem Józefem de Wittem do armii rosyjskiej na kampanię turecką. Sporządził wówczas plany twierdz czarnomorskich. Do r. 1779 kapitan z kompanią, dzięki doskonalej opinii w r. 1792 awansował na majora. Będąc w grupie Byszewskiego w walkach nie uczestniczył. W r. 1793 zagarnięty w Szarogrodzie do wojska rosyjskiego, pomimo nacisku nie złożył przysięgi i z podkomendnymi oficerami wrócił do Warszawy. Tu wszedł do sprzysiężenia, był członkiem Rady Cywilno-Wojskowej przygotowującej warszawską insurekcję. 19 IV 1794 r. powołany został do Rady Wojskowej przy Mokronowskim, jako rzecznik radykałów, a 18 V awansowany na pułkownika. W czasie oblężenia Warszawy przeszedł w sierpniu od spraw organizacyjnych do dowodzenia, odznaczył się przy obronie «Wysokiej Baterii» za Powązkami, znanej pod jego nazwiskiem. 23 VIII powołany został do jakobińskiego Sądu Kryminalnego Wojskowego. W październiku przestał uczestniczyć w pracach sądu. Być może że to on, a nie Szymon G., poległ w obronie Pragi. Miał syna Antoniego, pułkownika artyl. Ks. Warsz.

Dzwonkowski W., Polacy w armii Katarzyny II, „Bibl. Warsz.” 1913; Jabłoński H., Sąd Kryminalny Wojskowy w r. 1794, „Rozpr. Hist. Tow. Nauk. Warsz.” T. 16: 1935; Skałkowski A., J. H. Dąbrowski, Kr.–W. 1912; tenże, Z dziejów insurekcji, W. 1926; Tokarz W., Insurekcja Warszawska, Lw. 1934; tenże, Warszawa przed wybuchem powstania, Kr. 1911; Wolański A., Wojna polsko-rosyjska, P. 1922; Zahorski A., Uzbrojenie i przemysł zbrojeniowy w powstaniu kościuszkowskim, W. 1957; – Akty powstania Kościuszki; – „Gaz. Wolna Warsz.” 1794 nr 39 s. 508; – AGAD: Militaria Jabłonny.

Stanisław Herbst