Pomiankowski Józef (1866–1929), generał dywizji WP. Ur. 23 XI w Jarosławiu, był synem Konstantego i Tekli z Rolmów. Niższą szkołę wojskową realną ukończył w Güns (Köszeg na Węgrzech), a wyższą w Mährisch Weisskirchen (Hranice na Morawach) w r. 1883. W l. 1883–6 był słuchaczem Wojskowej Akademii Technicznej (oficerska szkoła inżynierii) w Wiedniu, po ukończeniu której w stopniu podporucznika służył w 6 p. ułanów. W r. 1891 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną (sztabu generalnego) w Wiedniu i służył jako oficer sztabu generalnego w 6 brygadzie kawalerii. W r. 1890 awansował na porucznika, w r. 1895 na kapitana. W l. 1894–6 był oficerem sztabu generalnego w dowództwie IV Korpusu w Budapeszcie, a następnie w dowództwie XI Korpusu we Lwowie. W r. 1899 został dowódcą 4 szwadronu w 13 p. ułanów. W l. 1901–7 był attaché wojskowym w Belgradzie. W r. 1902 awansował na majora, w r. 1906 – na podpułkownika. W l. 1907–9 dowodził 14 p. dragonów. W r. 1909 został mianowany attaché wojskowym w Konstantynopolu. W r. 1910 awansował na pułkownika. W l. 1914–18 był pełnomocnikiem wojskowym przy ambasadzie austro-węgierskiej w Konstantynopolu i komendantem wojsk austriackich w Turcji. W tym okresie przez krótki czas brał udział w wojnie: od 1 VI do 31 VIII 1917 dowodził 27 brygadą piechoty, a następnie 14 dywizją piechoty na froncie włoskim. W r. 1914 awansował na generała brygady, w r. 1917 – na generała dywizji. Był autorem pracy Der Zusammenbruch des Ottomanischen Reiches.
W styczniu 1919 wystąpił z wojska austriackiego i zgłosił się do służby w Wojsku Polskim. W dn. 1 IV 1919 został mianowany szefem Polskiej Misji Zakupów w Wiedniu. Od 1 VII 1919 był szefem Polskiej Misji Wojskowej dla Skandynawii z siedzibą w Sztokholmie. W listopadzie 1919 został szefem Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu, a po jej reorganizacji w kwietniu 1921 był szefem Polskiej Misji Wojskowej we Francji. W jesieni t. r. został odwołany z Paryża. W stan spoczynku został przeniesiony z dn. 1 II 1922. Zamieszkał we Lwowie, gdzie zmarł 23 I 1929. Był odznaczony m. in. Orderem Franciszka Józefa, Orderem Żelaznej Korony, odznaczeniami tureckimi i niemieckimi.
W małżeństwie z Marią ze Stroynowskich (1883–1974) P. miał dwie córki: Marię (ur. 1904) i Janinę (ur. 1905).
Kryska-Karski T., Żurakowski S., Generałowie Polski niepodległej, Londyn 1976; Rocznik oficerski, W. 1923, 1924, 1928; – Ciałowicz J., Polsko-francuski sojusz wojskowy 1921–1939, W. 1970; Kukułka J., Francja a Polska po traktacie wersalskim (1919–1922), W. 1970; Sandomierski K., Polska Misja Wojskowa Zakupów w Paryżu w latach 1919–1920, „Wojsk. Przegl. Hist.” 1978 nr 4 s. 67, 81, 83–4; Woszczyński B., Ministerstwo Spraw Wojskowych 1918–1921, W. 1972; – Dokumenty i materiały do historii stosunków polsko-radzieckich, W. 1961–4 II, III; Hof- und Staats-Handbuch für das Jahr 1914, Wien 1914; toż, für das Jahr 1916, Wien 1916; Romer J., Pamiętniki, Lw. 1938; – CAW: Akta personalne P-7570.
Mieczysław Cieplewicz