Bąkowska Józefa (1861–1933) poetka. Ur. się w Wrocławiu 15 II 1861 r., córka Wojciecha Cybulskiego profesora literatur słowiańskich na uniwersytecie berlińskim, później wrocławskim. W r. 1895 poślubiła dra Ludwika Jana Bąkowskiego. Już ok. roku 1880 rozpoczęła B. pracę literacką, drukując swoje utwory pod pseudonimem »Szczęsna« w »Świecie« i »Bluszczu«, redagowanym wówczas przez Marję Unicką. Zasilała również swem piórem inne pisma jak »Kaliszanina«, »Ognisko», »Kraj«, »Tygodnik« (dod. lit. do ówczesnego »Kurjera lwowskiego«), »Gazetę narodową«, »Życie«, »Kłosy« i inne, a poemat jej Safona został odznaczony na konkursie »Tygodnika ilustrowanego«.

W 1884 r, B. wydała Złote myśli Juljusza Słowackiego, w r. 1892 Myśli Adama Mickiewicza, w tymże roku ogłosiła Przelotne chmury, o charakterze literacko-społecznym. W roku 1894 wydała pierwszy tom swych Poezyj. Po ślubie zamieszkała na stałe w Warszawie. W latach 1896–1901 redagowała B. »Bluszcz«, zaś w latach 1903–05 »Dobrą gospodynię«. B. przyjaźniła się z Deotymą, zajmowała się ruchem literackim, pracą społeczną, własnym domem i dziećmi. Swoje mieszkanie ofiarowała na »Ochronę« im. swego nieżyjącego już męża; zorganizowała ją pod egidą Tow. przytulisk niedoli dziecięcej, i prowadziła przez szesnaście lat. Po jej zwinięciu przekazała swoje mieszkanie centrali akad. Bratnich Pomocy na Ognisko dla studentów. Umarła 24 II 1933.

»Kurjer warsz.« z dn. 25 III 1933.

Red.