Bechon Karol († 1812), malarz minjaturzysta, osiadły w Warszawie, ur. około r. 1732. Z pochodzenia Francuz, ożeniony z Dorotą z Knakfusów, występuje z nią we wspólnych sprawach majątkowych kilkakrotnie w latach 1773–1796. Zmarł w Warszawie 16 IV 1812.
Muzeum Narodowe w Warszawie posiada dwie minjatury nieznanych osób, kobietę i mężczyznę, z r. 1789 i 1790 (ze zbiorów po A. Strzałeckim), Muzeum Mielżyńskich (Tow. Przyj. Nauk) w Poznaniu – podobiznę Kościuszki, Kilińskiego, Suworowa, A. Ogińskiej, żony hetmana w. lit., ks. St. Poniatowskiego, podskarbiego w. lit. i M. T. Tyszkiewiczowej, żony referendarza lit. (wszystkie ze zbioru po E. Rastawieckim), Muzeum Czartoryskich w Krakowie – podobiznę ks. K. Poniatowskiego, podkomorzego, Muzeum Lubomiskich we Lwowie – podobiznę nieznanego mężczyzny z r. 1791. Portretowe minjatury B-a trafiają się w prywatnych zbiorach, np. hr. Tarnowskich. Oprócz portretów malował B. przedmioty mitologiczne i rodzajowe oraz kopje z obrazów mistrzów francuskich i włoskich. Z minjatur jego, przechowywanych w zbiorach prywatnych, zasługuje na szczególną uwagę Dziewczyna, starzec i stara z workiem pieniędzy, własność F. Neumanowej w Warszawie, a to ze względu na mistyfikujący podpis utworu: jnv. et fait p. un Americain Ch. Nohceb à Paris 1795. Ten anagram nazwiska spotyka się też jako podpis na portreciku ks. Zajączka.
B. należał do artystów o średniem uzdolnieniu, nadrabiających braki sumiennością techniczną. Współczesny K. Gröll, który sam był minjaturzystą i zarazem znawcą sztuki, określił jego dzieła przymiotnikiem léchés. Długie lata pracy B-a w Warszawie w przeciwstawieniu do wielu przelotnie tu działających obcokrajowców i związek jego ze światem mieszczańskim czynią go osobistością interesującą. Podano o nim, że poza wykonywaniem minjatur dawał lekcje rysunków i minjatorstwa i wykształcił kilku uczniów.
Był on ojcem innego twórcy minjatur, który na jednej (u ks. Czetwertyńskich w Warszawie) podpisał się J. Bechon fils 1803. Wedle wskazówki Kraszewskiego wypada go utożsamiać z Józefem Bechonem, wojskowym z czasów Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. Józef B., ur. około r. 1784 w Warszawie, wstąpiwszy do formowanych wojsk polskich w r. 1806, uczestniczył w wojnach 1807, 1809 i 1812/13 i wskutek złego stanu zdrowia otrzymał dymisję z wojskowej służby jako podpułkownik szaserów gwardji pieszej i adjutant polowy generała piechoty Zajączka. Potem podobno mieszkał w r. 1825 w Zawadach pod Tykocinem w dobrach żony swojej, z domu Agnieszki Opackiej, l-voto Rajmundowej Rembielińskiej. Poza ową minjaturą z r. 1803, która jest kopją portretu Anny z Cetnerów Kajetanowej Potockiej, malowanego przez E. Vigée-Lebrun w r. 1791, zasługuje na uwagę minjaturą z r. 1804 osoby nieznanej, znajdująca się w Muzeum Przemysłowem w Krakowie. Rozróżnianie przypisywanego Bechonom autorstwa w minjaturach, pochodzących ze wspólnego im chronologicznie okresu 1803–1812, sprawia trudności wskutek niedostatecznej znajomości prac B-a młodszego.
Rastawiecki E., Słownik mal. pol., 1, 3, W. 1850, 1857; »Pamiętnik sztuk piękn.«, 2/I, W. 1855, 17; Kraszewski J. I., Ikonotheka, Wil. 1858, 92 (dod. do Teki wileńskiej); »Kronika rodzinna«, W. 1884, 519; Spis rycin w zbiorze E. Hutten Czapskiego, Kr. 1901, nr 2151; »Przewodnik nauk. i lit.«, Lw. 1911, XXXIX 1180–81 (Hajdecki A.); Pamiętnik wystawy minjatur, W. 1912, n-ry 27b, c, 28, 28a, b, 29, 30, 461 i tabl. II i III; Bachowski W. i Treter M., Wystawa minjatur, Lw. 1912, wyd. 2, n-ry 213–17 i tabL 27; »Sztuka«, Lw. 1913, III 62 i 2 ilustr. (Zarewicz St.), Tygodnik ilustr. W. 1917, II 467, 476 (ilustr.). – Rękopisy: Archiwum Główne (Oblaty 47, Radzieckie 110, Plenipotencje 22–24, 32–33, Protok. rewizji Warszawy, 1792, nr 1316); Archiwum Akt Dawnych w Warszawie (Komisja rząd. Wojny 2678, 3066); Bibl. ord. Zamoyskich w Warszawie, Rkp. Spis II, nr 410, plik 16 ([Gröll K.], Quelques notes sur ceux des artistes du Dictionnaire des peintres T. I du Baron Rastawiecki, qui ont été mes contemporains).
Zygmunt Batowski