Fredro Karol († 1669), syn Zygmunta, kasztelana sanockiego, i Teresy Ślezanowskiej, starosta krośnieński, należał do niespokojnych duchów województwa ruskiego. Bardzo bogaty, utrzymywał na swój koszt oddział złożony z kilkudziesięciu górali, przy którego pomocy teroryzował zarówno ludność wiejską jak i braci szlachtę. Mimo to szlachta może ze względu na stanowisko ojca wybrała go dwukrotnie posłem na sejm, mianowicie w ll. 1662 i 1666, w r. 1668 zaś uczyniła go sędzią kapturowym w województwie ruskim. Te dowody zaufania szlachty nie wpłynęły jednak na uspokojenie pana starosty. W r. 1668 udaremnił przy pomocy swych żołnierzy komisarzom królewskim wykonanie dekretu w sprawie wsi, którą zajmował, w następnym roku napadł w czasie sejmiku ze swymi »góralami« na podkomorzego lwowskiego Piotra Ożgę, wreszcie w czasie elekcji Michała Wiśniowieckiego, gdy z powodu zatargu o kwaterę napadł na generała artylerii Marcina Kątskiego, zginął zabity pchnięciem szpady. Skarbiec jego, w którym same najprzedniejsze srebra ważyły 4 cetnary, został po jego śmierci zrabowany przez Aleksandra Fredrę.

Niesiecki; Boniecki; A. G. Z. XXI, Łoziński W., Prawem i lewem.

Władysław Czapliński