Ryncki Karol (1860–1936), kapitan żeglugi wielkiej. Ur. 4 XI w Odessie, był synem Łukasza, notariusza z Winnicy, i Zofii z Łabędzkich.
W r. 1866 rodzina przeniosła się do Odessy. Wg niektórych źródeł R. miał rozpocząć edukację w Gimnazjum Św. Anny w Krakowie. W l. 1872–7 uczęszczał do średniej szkoły technicznej w miejscowości Schwyz (Szwajcaria), a następnie kontynuował naukę w szkole morskiej w Genui. Doświadczenie morskie i praktyczną naukę zawodu zdobywał R. w ciągu dwóch lat pływania na żaglowcach włoskich «Orso» i «Terco». Po powrocie do Odessy w marcu 1880 zdał egzamin przed państwową komisją egzaminacyjną i otrzymał dyplom porucznika żeglugi wielkiej. W l. 1880–88 pływał na statkach rosyjskiej kompanii żeglugowej Russkoe Obščestvo Parochodstva i Torgovli (ROPiT) przechodząc kolejne szczeble kariery morskiej. Dn. 24 II 1887 uzyskał, na podstawie zdanego w Sewastopolu egzaminu, dyplom kapitana żeglugi wielkiej. ROPiT opuścił na własną prośbę i objął stanowisko przedstawiciela firmy «Bracia Rylscy» w Baku oraz kierownika rafinerii ropy tego przedsiębiorstwa w Batumi. W listopadzie 1905 powrócił do służby na morzu i do wybuchu pierwszej wojny światowej dowodził rosyjskimi statkami kursującymi po Bałtyku i Morzu Czarnym: «Mameluk», «Konstantin», «Sofija».
Dn. 26 II 1915 został R. zmobilizowany do służby czynnej we Flocie Transportowej Morza Czarnego, jako starszy oficer na zarekwirowanym przez rząd rosyjski transportowcu «Gregor» (6 900 ton). Od 15 XI 1918 do 13 III 1919 pływał jako kapitan na zarekwirowanym angielskim statku «Tisletor» (7 500 ton). Wkrótce wyjechał z rodziną do Warszawy.
Od dn. 8 III 1920 pracował R. w Polskiej Żegludze Państwowej (PŻP) na Wiśle. Początkowo kierował placówką w Wyszogrodzie, a następnie we Włocławku. Po likwidacji PŻP pływał od r. 1922 na statkach («Bug», potem «Wawel») należących do przedsiębiorstwa armatorskiego Tow. «Sarmacja», a gdy towarzystwo to z końcem 1926 r. również uległo likwidacji, R. pracował do przejścia na emeryturę w r. 1930 w «Żegludze Polskiej». Dowodził w l. 1927– 8 statkiem «Gdynia», na którego pokładzie podejmował 3 VIII 1927 jako pierwszy z polskich kapitanów prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W końcu r. 1928 został R. zaokrętowany na «Tczewie», na którym odbył w czasie wyjątkowo ostrej zimy 1928/9 rejs z Gdańska do Kilonii, trwający ponad sześć tygodni, w r. 1929–30 dowodził statkiem «Wilno».
Na emeryturze R. został 28 IX 1931 zaprzysiężony przez Izbę Przemysłowo-Handlowa w Gdyni, jako pierwszy w Polsce rzeczoznawca dla spraw żeglugowych i towarowych. Był ławnikiem Izby Morskiej przy Sądzie Grodzkim w Gdyni. Dn. 1 VIII 1932 objął kierownictwo oddanego do użytku Domu Marynarza w Gdyni. Podczas uroczystego otwarcia w budynku Szkoły Morskiej w Gdyni 8 XII 1932 galerii portretów ludzi zasłużonych dla rozwoju polskiej floty handlowej odsłonięto m. in. portret R-ego pędzla Leopolda Jarmuszewskiego. Był w ostatnich latach życia prezesem Klubu Kapitanów Polskiej Marynarki Handlowej. Zmarł 5 V 1936 w Gdyni i został pochowany na cmentarzu Witomińskim. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1930).
R. był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Zofią Sokołowską, po raz drugi z Zofią z Sowińskich. Z pierwszego małżeństwa miał 2 synów: Stefana i Tadeusza (obaj zginęli w czasie wojny domowej w Rosji); w drugim małżeństwie miał córkę Marię i syna Władysława Łukasza (1902 – 19 V 1945), kapitana żeglugi wielkiej, oficera Polskiej Marynarki Handlowej, w czasie drugiej wojny światowej więźnia obozu koncentracyjnego Stutthof, wkrótce po wyzwoleniu zmarłego w Malmö.
Fot. R-ego w Mater. Red. PSB oraz Muz. Miasta Gdyni; – Zieliński, Mały słown. pionierów; Dziesięciolecie Polski Odrodzonej (fot.); Miciński J., Kolicki S., Pod polską banderą, Gdynia 1962 s. 175; [Mielczarek R.] M. R., Pierwsze pokolenie, „Morze” 1978 nr 1 s. 35 (nieścisłości, fot. portretu), nr 11 s. 27; – Kołodziej A., Lewo na burt, W. 1978 s. 64 (błędne imię); Krzyżanowski U., Nasze dwudziestolecie, w: Na morze po chleb i przygodę, W. 1972; Obertyński E., Tym, co na morzu, W. 1972 s. 332 (dotyczy syna Władysława); Rummel J., Narodziny żeglugi, Gd. 1980; Sprawozdania Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni za rok 1932, Gdynia 1932 s. 216; – Wspomnienia pośmiertne i nekrologi z r. 1936: „Gaz. Gdań.” nr 106 s. 6, „Torpeda” nr 3 s. 5 (J. R.), nr 4 s. 10 (fot.); – „Gaz. Gdań.” 1930 nr 77 s. 10; „Gaz. Gdań. – Echo Gdań.” 1928 nr 124 s. 7; „Gaz. Handl.” 1931 nr 274 s. 1; „Morze” 1973 nr 5 s. 25; „Morze. Organ Ligi Morskiej i Rzecznej” (od kwietnia 1931: „Organ Ligi Morskiej i Kolonialnej”) 1927 z. 8–9 s. 17, 1928 z. 9 s. 12 (fot.), 1930 z. 12 s. 8, 1932 z. 1 s. 14, z. 7–8 s. 17, 1933 z. 1 s. 10 (fot. portretu); „Przegl. Bałt.” 1928 nr 3 s. 4; – AP w Gd.: Rada Portu i Dróg Wodnych, sygn. IV, 2/331; AP w Gdyni: Sąd Powiatowy, sygn. 94/RHB-206; CAW: Akta osobowe; Centralnyj Gosudarstvennyj Istoričeskij Archiv SSSR w Leningradzie: Dobrovolnyj Flot, f. 98 opis 1 jedn. chr. 1295, 2072; Odesskij Oblastnoj Gosudarstvennyj Archiv USRR: f. 2, opis 2 jedn. chr. 1026; USC w Gdyni: Akt zgonu R-ego nr 283/36; – Spis personelu zatrudnionego na statkach PMH w l. 1939–1945, Oprac. W. C. Taniewski Elliott, Gd. 1981 s. 434 (mszp. powielony); – Informacje synowej Aleksandry Rynckiej z Gdyni, Urbana Krzyżanowskiego i Rościsława Choynowskiego.
Ryszard Mielczarek