Berthleff Karol Teodor (1809–1899), dyrektor szpitala. Ur. 29 XI w Kimpolung (Bukowina), studja uniwersyteckie rozpoczął w Czerniowcach, ukończył w Wiedniu, gdzie otrzymał doktorat medycyny (1836). Użyty przez rząd do zwalczania cholery w obwodzie sądeckim (19 X 1836–14 I 1837), sam zapadł na tę chorobę. Od r. 1837 pełnił obowiązki lekarskie w szpitalu powszechnym we Lwowie najpierw jako lekarz pomocniczy, potem jako sekundarjusz, przydzielony do oddziału chorób umysłowych, wreszcie, od r. 1842, jako prymarjusz tego oddziału. W r. 1865 wysłany był do Rosji dla zbadania podejrzanej epidemji, uważanej za dżumę. Po przeprowadzeniu badań w Petersburgu (w szpitalu) i na miejscu, w gub. wołogodzkiej i nowogrodzkiej, oznaczył B. chorobę jako postać duru. W następnym roku (21 III 1866) został mianowany dyrektorem szpitala powszechnego we Lwowie i zajmował to stanowisko do r. 1872, poczem po przeszło 35-letniej służbie przeszedł w stan spoczynku, nagrodzony przez władze specjalnem uznaniem na piśmie i odznaczeniem. B. był członkiem Kraj. Rady sanitarnej przy namiestnictwie galic., członkiem Tow. lekarzy galic., któremu w r. 1870 przewodniczył jako prezes, pozatem zajmował się praktyką lekarską i był pomimo obcego pochodzenia jednym z popularniejszych lekarzy lwowskich swego czasu. W 50-letnim jubileuszu jego pracy lekarskiej, urządzonym 5 VIII 1886, wzięły udział szerokie koła publiczności. Zmarł we Lwowie 9 II 1899.

Portret B. w sali dyrekcyjnej Szpit. powsz. we Lwowie.

»Rocznik Tow. lek. galic.« 1868, Lw. 1869, toż 1869, Lw. 1870; »Przegl. lek.« 1866, 216, 435, 1899, 110; »Gazeta lwow.« 1899, nr 33; Pisek W., Dodatek do hist. Tow. lek. lwowskiego, Lw. tyg. lek. 1908, 55; Schematismus Galiz. 1837–1869; Szematyzm galic. 1870 i dalsze.

Witold Ziembicki