Modlibowski Kasper Franciszek h. Drya (zm. 1686), stolnik poznański, działacz sejmikowy, poseł na sejmy. Syn Jakuba i Doroty z Mycielskich, pochodził z rodziny średnioszlacheckiej, bogacącej się wtedy, wiodącej się z Modlibogowic w pow. konińskim. Pełnoletni chyba już w r. 1649, był w r. 1658 pisarzem grodzkim pyzdrskim, a w r. 1662 także i komornikiem ziemskim kaliskim. W r. 1663 został pisarzem grodzkim poznańskim. Marszałkował w r. 1665 w Środzie sejmikowi przedsejmowemu stającemu w obronie Jerzego Lubomirskiego. Obrano go wtedy posłem na sejm. Marszałkiem sejmiku był i w lutym 1666, kiedy doszło do ostrego starcia z obrońcami polityki dworu. Andrzej Karol Grudziński, woj. poznański, zaniósł potem protestację przeciwko M-emu, na którą, jako na «niesprawiedliwą i honorowi uwłaczającą», M. odpowiedział w kwietniu nader ostrą reprotestacją. Znalazł się w liczbie obranych z tego sejmiku posłów po myśli kasztelana poznańskiego Krzysztofa Grzymułtowskiego i podkanclerzego Jana Leszczyńskiego. Latem t. r. uczestniczył w wyprawie pospolitego ruszenia wielkopolskiego pod wodzą Grzymułtowskiego. Po bitwie pod Mątwami, w 2. poł. lipca skonfederowane województwa wyznaczyły M-ego na jednego z deputatów do traktowania o pokój z wysłannikami króla. Pod zawartym 31 VII traktatem pokojowym w Łęgonicach podpisał się już z tytułem podstolego poznańskiego. W czerwcu 1667 na sejmiku w Środzie należał do protestujących przeciwko elekcji vivente rege. Wraz z woj. poznańskim brał udział w elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego w r. 1669. Marszałkował 27 VII 1671 sejmikowi generalnemu w Kole. Dn. 13 II 1672 został stolnikiem poznańskim. W bezkrólewiu po śmierci króla Michała sejmik średzki wyznaczył go 18 XII 1673 do sądu kapturowego woj. poznańskiego (był wtedy już także sędzią surogatorem grodzkim poznańskim). We wrześniu 1676 na sejmiku należał do atakujących podskarbiego kor. Jana Andrzeja Morsztyna za próby obalenia konstytucji «de immunitate» ceł kor. W grudniu t. r. marszałkował sejmikowi, z którego posłował na sejm. Tam wyznaczono go do komisji dla regulacji granic między starostwem międzyrzeckim a Brandenburgią. Posłował następnie na sejm 1677 i został jednym z deputowanych do hetmanów i skarbowego urzędu podskarbińskiego dla spraw hiberny. Wszedł też do deputacji dla spraw kwarty i do deputacji dla ułożenia konstytucji. Sejmik w listopadzie 1678 delegował M-ego do odbierania rachunków od poborców. Obrano go wtedy znowu posłem na sejm. Z tego sejmu odprawianego w Grodnie w r. 1678/9 wszedł jeszcze raz do komisji dla granic starostwa międzyrzeckiego. Sejmiki z l. 1681 i 1685 delegowały go ponownie do odbierania rachunków z poborów. W r. 1685 ostatni raz posłował na sejm i wszedł do komisji mającej obradować w Poznaniu nad koekwacją monety.
Po ojcu był M. dziedzicem wsi: Myszakowo, Łukom, Łomowo i Jemielno w pow. pyzdrskim. Położone w pow. kaliskim wsie: Nowa wieś, Gizałki, Toporowo i Czołnochowo, sprzedał w r. 1664, kupując w r. 1675 Strzeszyno i Strzeszynko w pow. poznańskim, a w r. 1677 Bułakowo i Kaczą Górkę w pow. pyzdrskim. W Poznaniu w Rynku miał kamienicę zwaną Wulfowiczowską. Zmarł w r. 1686.
M. był trzykrotnie żonaty: najpierw ok. r. 1651 z Anną Słonecką, potem ok. r. 1665 z Anną Smuszewską, wdową po Wawrzyńcu Dąmbskim, zmarłą w r. 1678, i wreszcie t. r. z Marianną Opalińską, wojewodzianką kaliską, wdową po Stanisławie Grudzińskim, kaszt. rogozińskim. Po śmierci M-ego wyszła ona po raz trzeci za mąż za Andrzeja Zebrzydowskiego, star. rogozińskiego. Z pierwszej żony pozostawił syna Stanisława i córki: Mariannę za Andrzejem Głoskowskim, i Dorotę, ksienię benedyktynek w Poznaniu. Z trzeciego małżeństwa miał córki: Zofię, żonę Andrzeja Przyjemskiego, podkomorzego kaliskiego, Katarzynę, 1. v. za Franciszkiem Gizą, łowczym bielskim, 2. v. za Krzysztofem Hińczą Rogowskim, 3. v. za Kasprem Kurcewskim, Annę, za Stanisławem Olewińskim, cześnikiem inowrocławskim.
Estreicher; Niesiecki; Uruski; Żychliński; – Czapliński W., Opozycja wielkopolska po krwawym potopie, Kr. 1930; – Kochowski W., Historia panowania Jana Kazimierza z klimakterów…, P. 1859 III 77; Vol. leg., V 223, 244, 248, 273, 352; – AGAD: Metr. Kor. t. 209 k. 341v.; Arch. Państw. w P.: Akta grodz. kalis. 150 s. 1928, 258 k. 191v., 286 k. 53, 471, 287 k. 384, 293 k. 806, 294 k. 47, 234, 299 k. 296, 301 k. 854, 302 k. 221, kcyń. 48 k. 435, poznań. 48 k. 637v., 50 k. 261, 276, 51 k. 144v., 54 k. 259v., 268 k. 13v., 271 k. 743v., 321 k. 425, 340 k. 90v., 352 I k. 33v., IV k. 29, 354 I k. 87, 367 XII k. 7v., 382 V k. 93, 519 k. 128, 739 k. 437, 1226 k. 1841, pyzdr. 68 s. 134, 69 s. 41, 58, 77, wschow. 63 k. 437v.
Włodzimierz Dworzaczek