Hurtig (Hurtik, Hurtyk, Hurtyg, Hurtich, Hurtych) Kasper (2. poł. XVIII w.), kupiec i ławnik warszawski. Do Warszawy przybył z Moraw przed r. 1760. W t. r. został wpisany do Albumu Konfraterni warszawskiej, w której był m. in. konsyliarzem, wiceseniorem, seniorem (1762). Ożenił się z Rozalią, córką Michała Reslera. Z teściem założył spółkę handlową; posiadali wspólnie kamienicę na Krakowskim Przedmieściu, narożnik Miodowej, w której prowadzili duży sklep z materiałami tekstylnymi, wstążkami, piwem angielskim i innymi towarami. O działalności kupieckiej H-a wiemy także, że prowadził w sklepach pod Ratuszem Starej Warszawy – prawdopodobnie obok jakiegoś handlu – publiczne aukcje. Spółka handlowa z Reslerem (a zapewne i inne przedsięwzięcia kupieckie H-a) zbankrutowała w okresie upadku państwa. Kapitał spółki, wynoszący 154 682 dukaty, był obciążony długiem 88 878. W r. 1765 otrzymał H. obywatelstwo Starej Warszawy, a następnie został wybrany gminnym. Wchodził do deputacji magistrackiej, powołanej do współpracy z Komisją Policji Obojga Narodów przy wprowadzaniu nowej organizacji miejskiej w Warszawie, na podstawie nowej uchwały czerwcowej Sejmu Czteroletniego. W r. 1790 został nobilitowany. Po zwycięstwie Targowicy, gdy jej przedstawiciele wezwali magistrat Starej Warszawy w przedkonstytucyjnym składzie, H. stawił się na to wezwanie i złożył żądaną przysięgę konfederacji. Gdy następnie uzupełniono komplet magistratu, został ławnikiem.

Po wybuchu insurekcji warszawskiej podpisał Akces do powstania Kościuszki. Dn. 25 IV 1794 r. Rada Zastępcza Tymczasowa, ustanawiając Deputację Dozorczą nad jeńcami wojennymi i aresztantami krajowymi, powołała H-a na jej członka. Również Rada Najwyższa Narodowa (RNN) 17 VII pomieściła go jako deputowanego w składzie tejże Deputacji. Pracował w niej aktywnie, o czym świadczą liczne podpisy na dokumentach Deputacji. Pod koniec powstania, 1 XI, uzyskał od RNN zezwolenie na wyjazd żony do Galicji i na jej odprowadzenie do granicy, z zastrzeżeniem, by wrócił w ciągu trzech tygodni do Warszawy. Czy wrócił, nie wiemy, ale nie mógł zdążyć, choćby chciał, przed upadkiem powstania. W czasie powstania był prawdopodobnie także członkiem Komisji Porządkowej Księstwa Mazowieckiego. Pozostawił syna Karola Leopolda i córki: Mariannę i Karolinę Franciszkę. Dalszych losów H-a nie znamy.

Boniecki; – Dzwonkowski W., Wstęp do Akt powstania Kościuszki, Kr. 1918 I; Korzon, Wewnętrzne dzieje, II; Kraushar A., Kupiectwo warszawskie, Zarys pięciowiekowych jego dziejów, W. 1929 s. 26; Smoleński W., Mieszczaństwo warszawskie w końcu w. XVIII, W. 1917; Twardowski B., Spis osób, które uczestniczyły w działaniach wojennych Kościuszki 1794 r., P. 1894 s. 109; – Akty powstania Kościuszki, I–III; Opis wszystkich Pałaców, Domów, Kościołów, Szpitalów i ich Possesorów miasta Warszawy dla wygody Publicznej wydany w r. 1797, s. 17, 18; Przewodnik Warszawski zaymujący różne Wiadomości Warszawskie, I nr III, 1788 s. 61; Taryffa miasta Warszawy do składki na koszary na rat sześć czteromiesięcznych w roku 1784 ułożona, perceptę zgodną z kwitami okazująca; Vol. leg., IX 194; – AGAD: Warszawa Ekonomiczna, sygn. 7, 747, Stara Warszawa, sygn. 522; Libri bapt. Ecc. S. Joannis Baptistae w W., 1787, 1790.

Jerzy Kowecki