Białłozor (Białozor) Kazimierz, h. Wieniawa († 1680), wda miński, syn Gabrjela, pułk. J. K.Mci, podkomorzego upickiego, starosty nowomłyńskiego, i Krystyny Ostrowskiej. Ur. się około r. 1608 na Litwie w woj. trockiem. W r. 1634 był podsędkiem wiłkomirskim. W tymże roku występuje także jako starosta nowomłyński. W r. 1648 był posłem wiłkomirskim na sejmie elekcyjnym. On to przypuszczalnie w l. 1649–1652 brał udział w walkach J. Radziwiłła z Kozakami na Litwie. 18 X 1657 mianowany marszałkiem pow. upickim. W r. 1658 walczył dzielnie w pułku wdzica trockiego M. Paca ze Szwedami pod Mitawą. Jako poseł brał w r. 1661 udział w obradach sejmu warszawskiego. W 3 lata później tj. w r. 1664 otrzymał kasztelanję witebską, co mu nie przeszkodziło zresztą zasiadać w trybunale nowogr. 1666–7. W r. 1667 został wdą mińskim. Umarł w r. 1680. Z pierwszej żony Katarzyny Duninówny Rajeckiej, h. Łabędź, pozostawił córkę i siedmiu synów.
Uruski; Boniecki; Żychliński, V 8–9, XVII 219; Kojałowicz, 324; Poczobut, Pamiętniki, 23, 100; Kossakowski, Monogr. Hist.-Geneal., I, oraz informacje p. Józefa Romanowskiego z Archiwum Państw. w Wilnie, z rękopisów nr 259 i 1285; Wolff J., Herbarz litewski, I (rkp. B. Ord. Kras., 3653).
Eugenjusz Latacz