Puffke Kazimierz Bruno, pseud. i krypt.: K. P., Kaźmierz…, P., Tentam (1854–1921), publicysta, redaktor. Ur. 17 I w Miąskowie w pow. kościańskim, był synem Maurycego, właściciela ziemskiego, i Emmy z Kurowskich (zob.), bratem Eugeniusza (zob.) i Walerii (zob.).
P. kształcił się w gimnazjum w Poznaniu, Lesznie i Śremie (tu w r. 1874 uzyskał maturę). W l. 1874–80 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniw. Wrocł. historię i slawistykę (słuchał m. in. wykładów Władysława Nehringa). W tym okresie debiutował jako literat dość nieporadną artystycznie powieścią historyczną z XIV w. Nałęcze a Grzymalici (P. 1879), ogłoszoną pod pseud. Kaźmierz…. W parę lat później wydał utwór Powrót z wojaczki. Powiastka z czasów powstania Kościuszki (Lw. 1883), wg informacji nekrologu w „Dzienniku Poznańskim” napisał także powieść Starosta kościański. Ok. r. 1887 odbył praktykę rolną w Grąbkowie koło Rawicza, po czym wyjechał do Warszawy i rozpoczął działalność publicystyczną. Pisywał do „Gazety Rolniczej”, „Gazety Warszawskiej”, „Wieku” artykuły na tematy polityczne i rolnicze.
W „Tygodniku Ilustrowanym” w l. 1891–4 P. zamieszczał recenzje w dziale «Nowe książki», gdy zaś w r. 1894 przeniósł się do Poznania, wysyłał do „Tygodnika” korespondencje ogłaszane w rubryce «Kronika poznańska» (1894–7). W l. 1894–5 pracował w redakcji „Dziennika Poznańskiego”, został też członkiem Poznańskiego Tow. Przyjaciół Nauk. W r. 1896 wyjechał ponownie do Warszawy. Zajmował się dalej publicystyką, najściślej związany był ze „Słowem”, gdzie obok recenzji, także teatralnych, zamieszczał felietony pod pseud. Tentam. Pisywał ponadto do „Wędrowca”, „Biblioteki Warszawskiej”. W r. 1907 wrócił do Poznania i objął po Władysławie Łebińskim redakcję „Dziennika Poznańskiego”. W r. 1909 założył przy tym piśmie dodatek tygodniowy „Literatura i Sztuka”. W r. 1908 uczestniczył w Zjeździe Wszechsłowiańskim w Pradze, w r. 1914 podróżował do Włoch. Chory na serce, zrezygnował w r. 1919 z funkcji redaktora. Zmarł 15 V 1921 w Poznaniu i został tam pochowany na starym cmentarzu farnym.
P. – jak się zdaje – rodziny nie założył.
Estreicher w. XIX; Nowy Korbut, XVI cz. 1 (bibliogr., wykaz pseud.); Enc. Org., XII; W. Enc. Powsz. (PWN); Roczn. Nauk.-Liter.-Artyst. (Okręta), W. 1905; Wpol. Słown. Biogr., (W. Albrecht-Szymanowska); – H. M., Rozmowa z p. K. Puffkem, „Tyg. Ilustr.” 1907 nr 44 (fot.); Książka jubileuszowa „Dziennika Poznańskiego” 1859–1909, P. 1909 (fot.); – Lipski J. J., Warszawscy „pustelnicy” i „bywalscy”, W. 1973 II (fot.); – „Dzien. Pozn.” 1921 nr 94 (nekrolog); „Kur. Warsz.” 1921 nr 136 wyd. por. s. 6; – B. Gł. Uniw. Pozn.: Papiery K. Puffkego, rkp. sygn. 21 IV; IBL PAN: Kartoteka bibliograficzna (A. Bara).
Wiesława Albrecht-Szymanowska