Rychłowski (Nałęcz-Rychłowski) Kazimierz Lucjan (Łucjan), krypt. (Kr.), (1878–1941), literat, tłumacz. Ur. 7 I w Płocku. Był synem Brunona i Felicji z Betleyów.
Od r. 1887 R. uczęszczał do Gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, gdzie w r. 1895 złożył egzamin dojrzałości. Następnie rozpoczął studia medyczne (na Uniw. Lwow.?), w l. 1906–7 studiował polonistykę, germanistykę i romanistykę na Wydz. Filozoficznym UJ. Potem zamieszkał we Lwowie. Już w latach gimnazjalnych tłumaczył poezje H. Heinego, lecz próba ogłoszenia tych przekładów w złoczowskim wydawnictwie W. Zukerkandla nie powiodła się. Później tłumaczył wiersze A. Musseta („Tyg. Ilustr.” 1906, 1907) i opublikował tom „Współcześni poeci francuscy. Wybór poezji” (Kr. 1907), gdzie zamieścił przekłady z 24 twórców francuskich (m. in. Ch. M. Leconte de Lisle, Sully Prudhomme, F. Coppée, J. M. de Herédia, P. Verlaine, J. A. Rimbaud, J. Moréas, A. Samain, H. de Régnier, F. Jammes) i belgijskich (E. Verhaeren, G. Rodenbach, M. Maeterlinck). Tom spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyki, toteż R. kontynuował pracę translatorską, głównie na łamach „Krytyki”, także w „Lamusie”, „Naszym Kraju” i w lwowskiej „Gazecie Porannej i Wieczornej”, pozostając na ogół wierny wyżej wymienionym poetom. W r. 1909 przeniósł się do Lwowa. Po wybuchu pierwszej wojny światowej R. – wówczas «urzędnik prywatny» – ewakuował się z żoną i dziećmi 31 VIII 1914 najpierw do Krakowa, a stąd do Gorycji. Przebywał też w Wiedniu, uczestnicząc w życiu kulturalnym polskich uciekinierów z Galicji. Wspomnienia z pierwszego roku wojny ogłosił w wydawnictwie zbiorowym „Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicji i Bukowiny 1914–15” (Wiedeń 1915).
Potem R. wrócił do Lwowa, gdzie mieszkał do końca życia. Nadal ogłaszał po czasopismach przekłady poetów francuskich (m. in. wiersze Ch. Baudelaire’a w lwowskiej „Gazecie Porannej i Wieczornej”, Verhaerena tamże oraz w „Przeglądzie Warszawskim”, „Kurierze Łódzkim”, lwowskim „Słowie Polskim”, P. Forta w „Przeglądzie Warszawskim”), bezskutecznie zabiegając o ich książkową publikację. Kilka wierszy oryginalnych – obok przekładów – ogłosił R. w lwowskim „Szczutku”. W r. 1922 wyszły w jego przekładzie: „Daleka księżniczka. Sztuka w 4 aktach wierszem” E. Rostanda (Lw., wyst. tamże) oraz komedia E. Labiche’a i E. Martina „Delikatne rączki” (Lw., w serii „Biblioteka Teatrów Amatorskich”), a następnie kilka tomów francuskiej i amerykańskiej beletrystyki współczesnej: J. de Lacretelle „Silbermann” (Lw. 1925), J. O. Curwood „Złote sidła” (Kr. 1927), powieści sensacyjne M. Dekobry, M. Leblanca, i in., a także książki: C. Mauclair „Miłość zmysłowa” (Lw. 1927), K. Edschmid „Lord Byron” (Lw. 1930), P. Istrati „Żagiew i zgliszcza” (Lw. 1931), R. S. S. Baden-Powell of Gilwell „Moje przygody i przeżycia” (Lw. 1937) i in. Tłumaczył też dla teatru, np. „Marię Stuart” F. Schillera, „Heddę Gabler” H. Ibsena, komedię R. Fauchois „Ostrożnie, świeżo malowane” (wyst. W. 1939). Nadto ogłaszał artykuły po czasopismach (m. in. w „Słowie Polskim”, „Rzeczypospolitej”, „Kurierze Powszechnym”, „Głosie Literacko-Naukowym” – dod. do „Głosu Narodu”). Oddzielnie wydał utwór sensacyjny Zbój Madej (Lw. 1925). Był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Przez siedem lat (do końca r. 1935) pracował w redakcji „Kuriera Lwowskiego” – był m. in. redaktorem jego tygodniowego dodatku „Kurier Literacko-Naukowy”. Później związał się z Księgarnią Tow. Szkoły Ludowej we Lwowie, która prowadziła również działalność wydawniczą. R. zmarł we Lwowie 10 I 1941, został pochowany na cmentarzu Janowskim.
W małżeństwie z Marią Golachowską miał siedmioro dzieci, m. in. syna Kazimierza (1921–1998), poetę.
Bańcer S., Materiały do bibliografii recepcji Rimbauda w Polsce, „Przegl. Human.” 1959 nr 2 s. 149, 163, 1961 nr 2 s. 137 (uzupełnienia); taż, Materiały do recepcji Verhaerena w Polsce, tamże 1967 nr 4 s. 121, 123–6, 132–7, 141; Łempicki S., Bibliografia historii literatury i krytyki literackiej polskiej za r. 1906, Lw. 1909; Suchodolski W., „Krytyka” 1899–1914. Bibliografia zawartości, Wr. 1953; Vrtel R., Bibliografia historii literatury i krytyki literackiej polskiej za r. 1908 i 1909, P. 1933; Vrtel-Wierczyński S., Bibliografia literatury polskiej za r. 1919, Lw. 1926; Olszewicz, Lista strat kultury pol.; – Drzewicka A., Z zagadnień techniki tłumaczenia poezji, Kr. 1971; Winklowa B., Tadeusz Żeleński, W. 1967; Żydanowicz Z., Historia przekładów dzieł Musseta w Polsce, „Przegl. Human.” 1961 nr 2 s. 113; – Hertz, Zbiór poetów pol., Ks. 6; Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicji i Bukowiny 1914–5…, Wiedeń 1915 I 3–7, 170; Poeci mówią… (odpowiedź R-ego na ankietę), „Lwow. Wiad. Muz. i Teatr.” 1933 nr 72 (fot.); Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazjum Św. Jacka w Krakowie za l. szk. 1888–1895, Kr. 1888–95; Wierzyński K., Wrażenia teatralne, W. 1987; – „Dzien. Pol.” 1946 nr 62 s. 8; „Prawda” 1908 nr 21 s. 260 (rec. J. Iwańskiego, „Współczesnych poetów francuskich”); – Arch. UJ: Album stud. Univ. Crac., 1893/4, 1910/11, WF II 343, 345; B. Jag.: rkp. 8948, Przyb. 660/88, Przyb. 684/88; B. PAN w Kr.: rkp. 3728, 4063; IBL PAN: Kartoteka bibliograficzna (A. Bara); – Informacje prawnuczki. Aleksandry Solarewicz z Wr.
Rościsław Skręt
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.