Szmyt Kazimierz (1860–1941), malarz.
Ur. w miejscowości Stankowo lub Stanków w Wielkopolsce, był synem Józefa (zob.) i Marii z Kompfów, bratankiem Lucjana Szmyta (zob.).
Większość życia spędził S. w Poznaniu. Nie wiadomo, gdzie zdobył wykształcenie. W r. 1903 pokazywał swe prace w Poznaniu na stałej wystawie obrazów. Należał tam do poznańskiego TPSP oraz założonego w r. 1909 Stow. Artystów; wchodził w skład zarządu Stowarzyszenia i do l. dwudziestych wystawiał na jego corocznych salonach. W warszawskiej Zachęcie pokazał w r. 1910 Portret J. Donimirskiego i Portret Jana Dobrzańskiego. Z tego okresu pochodzą też portrety olejne: Portret młodej kobiety, imaginowany Portret Jakuba z Sienna, arcybiskupa gnieźnieńskiego (oba ok. 1910) oraz Portret Władysława Tomaszewskiego, bankowca (1913) (dwa ostatnie przechowywane w Muz. Narod. w Poznaniu). Reprodukcje obrazów S-a ukazywały się w l. 1911–12 w poznańskim tygodniku „Praca”. W tych latach zamieszkał przy ul. Reja, gdzie miał również pracownię; ok. r. 1914 powstał Autoportret, przedstawiający artystę w półpostaci, trzymającego paletę. W r. 1916 namalował Portret Henryka Sienkiewicza, reprodukowany w r.n. na pocztówkach. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, na zlecenie gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego przemalował w r. 1919 w gmachu głównego dowództwa w Poznaniu portrety historycznych bohaterów niemieckich na polskich; poznański „Zdrój” (1919 nr 11–12) określił to dzieło mianem «barbarii». Na początku l. dwudziestych przeniósł swą pracownię na ul. Szamarzewskiego, gdzie mieszkał razem z synem. Nadal malował portrety wysokich urzędników i arystokratów, m.in. Marcelego Grochowskiego (1928) i dyrektora Polskiego Radia w Poznaniu Kazimierza Okoniewskiego, ujmując modeli najczęściej w półpostaci, na neutralnym tle. Uprawiał też malarstwo pejzażowe, tworząc nastrojowe widoki nawiązujące do tradycji impresjonistycznych oraz podejmował tematy rodzajowe. Zmarł w r. 1941, został pochowany w Poznaniu na cmentarzu na Jeżycach.
W małżeństwie z Władysławą z Wiśniewskich miał S. syna Feliksa (zob.).
Prace S-a znajdują się w Muz. Narodowym w Poznaniu; pojawiają się też w polskim handlu antykwarycznym.
Grajewski, Bibliogr. ilustracji; – Mulczyński J., Malarze i rzeźbiarze na Jeżycach w latach 1900–1939 „Nasze Jeżyce” 2000 nr 8; Pol. życie artyst. w l. 1915–39 (błędne informacje dot. lat przynależności do Stow. Artystów w P.); – Wiercińska, Katalog prac TZSP; – „Krak. Mies. Artyst.” dod. „Sztuki Plastyczne” 1912 nr 4 s. 26; „Tyg. Ilustr.” 1903 nr 25 s. 299; „Sztuki Piękne” 1926 s. 281, 1927 s. 112.
Red.