Krupka Klemens z Wieliczki (ok. 1546–1604), bakałarz teologii, profesor Akad. Krak., prepozyt kościoła Św. Mikołaja. Syn Melchiora, pochodził z zamożnej rodziny wielickiej, która zajmując na przełomie XVI/XVII w. różne wpływowe stanowiska w Radzie Miejskiej, wydała współcześnie kilku zasłużonych profesorów Akad. Krak., m. in. Sebastiana (zob.) i Wojciecha (proboszcza w Wieliczce) Krupków. Studia na Wydziale Artium rozpoczął K. w r. 1566 i uzyskał tutaj kolejno bakalaureat (1568) i mistrzostwo sztuk wyzwolonych (1575), po czym w r. 1576 wszedł do Kolegium Mniejszego, z ramienia którego w r. 1583 brał udział w pracach komisji do rewizji beneficjów uniwersyteckich. Dziekanat Wydziału Filozoficznego w r. 1584 sprawował już jako członek Kolegium Większego, w latach następnych pełnił kilkakrotnie, m. in. w r. 1589, obowiązki prepozyta i konsyliarza domu. Poświęciwszy się wcześnie karierze duchownej, doszedł w studiach teologicznych ok. r. 1593 tylko do stopnia bakałarza-sentencjonariusza. Z dużą natomiast energią i sumiennością służył Akademii jako administrator i zarządca dóbr, m. in. w l. 1600–3 na stanowisku prokuratora uniwersytetu. Obok kanonii w kapitułach Św. Anny (gdzie w r. 1585 był dziekanem, a później długoletnim prokuratorem) i Św. Floriana (gdzie pełnił ten sam urząd w r. 1597), posiadał probostwo w Igołomi (instalowany w r. 1593) oraz kilka altarii w kościołach krakowskich. W r. 1597 z prezenty uniwersytetu wszedł w posiadanie bogatej prepozytury Św. Mikołaja w Krakowie; wykazywał jako proboszcz dużą troskę o kościół i jego dochody. Zmarł w Krakowie dn. 23 VIII 1604 r., ustanowiwszy w testamencie fundację stypendialną (tzw. Borcarnae Vielicianae lub Clementinianae) dla trzech scholarów rodem z Wieliczki, studiujących w uniwersytecie, aniwersarz w kolegiacie Św. Floriana oraz zapisy dla kościołów: Św. Mikołaja i Św. Klemensa w Wieliczce; osobne legaty, przeznaczył dla krewnych w rodzinnym mieście. Sam korzystając w czasie studiów z poparcia swego ziomka dra teologii i rektora Akademii Jana z Wieliczki, opiekował się życzliwie młodymi scholarami i magistrami, m. in. znanym później lekarzem Stanisławem Pikiem Zawadzkim (1587), bratem stryjecznym Sebastianem, którego ustanowił egzekutorem testamentu, Szymonem z Wieliczki i in.
Pomnik nagrobkowy z piaskowca i marmuru w kościele Św. Mikołaja (reprod.: Cerchowie M. i S., Pomniki Krakowa, Wyd. F. Kopera, Kr.–W. 1904 II 235); – Barycz, Historia UJ, s. 737; Dzikowska J., Dzieje kościoła Św. Mikołaja na Wesołej, „Roczn. Krak.” T. 30: 1938 s. 148; Młynek L., Dzieje parafii wielickiej w zarysie, Kr. 1935 s. 26–7; Strzelichowski P., Wiadomości o kościele Św. Mikołaja w Krakowie, Kr. 1895 s. 38; – Akta wizytacji dekanatu krakowskiego 1599, Wyd. Cz. Skowron, L. 1965 s. 97; Album stud. Univ. Crac. III 211; Cod. Univ. Crac. V. 192–94; Conclusiones Univ. Crac. s. 327, 337; Starowolski, Monumenta Sarmatarum, s. 183; Statuta nec non liber promotionum, s. 207, 214; – Arch. UJ: rkp. nr 18 s. 5, 62, 69, 121, 245, 288–9, nr 34 s. 14, 91, nr 35 s. 799–809, nr 72 s. 8, 10, 19, nr 76 s. 28, 30 v., 34v., 284, 350, nr 167 s. 61, 105, nr 128 (Rationes Borcarnae Clementinianae); B. Jag.: rkp. 226 IV s. 154.
Leszek Hajdukiewicz