Białecka Kolumba (Róża) (1838–1887), założycielka zgromadzenia ss. dominikanek III Zakonu regularnego w Polsce. Ur. się 23 VIII w Jaśniszczach koło Podkamienia w powiecie brodzkim jako córka Franciszka, dziedzica tejże wioski, i Anny Ernestyny z Radziejowskich. W r. 1850 została oddana na studja do klasztoru Sacré Coeur we Lwowie. Już w dzieciństwie postanowiła zostać zakonnicą. Zamiar ten urzeczywistniła po przebyciu ciężkiej choroby płuc; udała się za radą generała zakonu oo. dominikanów o. Wincentego Jandel do Nancy w Lotaryngji i tam r. 1858 przyjęła habit dominikanek życia czynnego. Złożywszy swe śluby zakonne w r. 1859, powróciła do Polski, by w swej ojczyźnie założyć zgromadzenie dominikanek, poświęconych nauczaniu w szkołach powszechnych. Pierwszy macierzysty dom swego zakonu założyła w Wielowsi w r. 1861 i tu także otwarła nowicjat. W r. 1869 na rozkaz generała zakonu udała się znowu do Francji celem ratowania nadwątlonego zdrowia. Po powrocie przyjęła fundację klasztoru w Bielinach (1870), w Tyczynie (1878), w Rawie Ruskiej (1885) i pracowała z wielkiem poświęceniem nad urobieniem ducha zakonnego u swych córek duchownych. Umarła 18 III 1887 w opinji świętości. Istnieje zamiar podjęcia starań o jej beatyfikację. W r. 1935 zgromadzenie przez nią założone posiadało 30 domów, z tego w Polsce wraz z Gdańskiem 29, a jeden w Stanach Zjednoczonych w Chicago. Z nich 10 prowadzi szkoły powszechne, inne zaś utrzymują przedszkola lub inne zakłady wychowawcze.
Matka Marja Kolumba Białecka, napisała X…, Chicago 1931; Pietrzak J. St., Świętobliwe życie Matki Marji Kolumby Białeckiej, Biała Niżna 1928; Świątek Fr., ks., Świętość Kościoła w Polsce, Kielce 1930, I.
Ks. Andrzej Gmurowski