Studnicka (Łada-Studnicka) z Ładów Krystyna (1907–1999), malarka, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Gdańsku i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Ur. 16 XI w Sosnowcu, była córką Stanisława Łady i Janiny z Dobrzańskich.
Rodzina przeniosła się do Dąbrowy Górniczej, gdzie Krystyna ukończyła średnią szkołę handlową. Następnie kształciła się w Krakowie: w l. 1926–8 w Wolnej Szkole Rysunku i Malarstwa Wilhelma Mehoffera, pod kierunkiem m.in. Jerzego Fedkowicza, a od r. 1928 na ASP w pracowni Władysława Jarockiego. Wraz z grupą studentów piątego roku, uczniów Felicjana Kowarskiego, który objął katedrę na ASP w Warszawie, przeniosła się tam w r. 1929 i kontynuowała studia do r. 1932. Od r. 1931 należała do grupy «Pryzmat», którą stworzyli z Kowarskim zainteresowani koloryzmem jego uczniowie, m.in. Juliusz Studnicki (zob. Studnicki-Gizbert Juliusz), Wacław Taranczewski i Jan Wodyński. Wystawiała z «Pryzmatem» od jego pierwszej ekspozycji w r. 1933 do r. 1938, głównie w IPS w Warszawie, Łodzi i Poznaniu. W r. 1936 w warszawskim lokalu IPS miała wystawę indywidualną. T.r. wyszła za mąż za Studnickiego i zamieszkała z nim w Przemyślu. Należała do uczestników wystawy „Exposition de six peintres Polonais”, zorganizowanej w r. 1938 w galerii M. M. Bernheim-Jeune w Paryżu. Na przełomie l. 1938 i 1939 wyjechała z mężem do Paryża; wrócili do Przemyśla krótko przed wybuchem drugiej wojny światowej, a na początku okupacji niemieckiej przenieśli się do Krakowa; S. pracowała tam w kawiarni w Domu Plastyków przy ul. Łobzowskiej 3. W r. 1943 pokazała swe prace na konspiracyjnej wystawie w mieszkaniu Siedleckich przy pl. Szczepańskim w Krakowie.
Po wojnie przeniosła się S. z mężem na Wybrzeże. W r. 1945 należała do organizatorów Państw. Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych (PWSSP) w Gdańsku (początkowo z siedzibą w Sopocie), w której została adiunktem i zajmowała się organizacją biblioteki; w r. akad. 1946/7 prowadziła tam też pracownię rysunku wieczornego, a od r. 1951 kierowała pracownią malarstwa. Należała do Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków (pod koniec r. 1946 przekształconego w ZPAP); od października 1945 była członkiem zarządu Okręgu Gdańskiego (do r. 1957). Pokazywała swoje prace na ekspozycjach okręgowych ZPAP w Gdańsku (w r. 1946 otrzymała nagrodę Prezydenta m. Gdańska) oraz m.in. na I Wystawie Malarstwa i Rzeźby w Pałacu Sztuki w Krakowie (1945), II Wystawie Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Biurze Wystaw Artystycznych w Sopocie (1947), I, II, III i IV Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (w l. 1950–4). W konkursach na dzieła plastyczne, organizowanych z okazji XIV i XV Igrzysk Olimpijskich, zdobyła w r. 1948 wyróżnienie, a w r. 1952 II nagrodę za obraz Regaty. W tym okresie zmieniła charakter swych obrazów, silniej nawiązując do tradycji malarstwa realistycznego (m.in. obraz Chopin) i sięgając po tematy rodzajowe (Po połowie, 1952, Ze szkoły, 1954). Należała do autorów obrazu „Pierwszomajowa manifestacja w roku 1905”, namalowanego zespołowo w r. 1952 przez jej męża oraz Teresę Pągowską, Stanisława Teysseyre’a, Jana Wodyńskiego, Józefę Wnukową oraz Hannę i Jacka Żuławskich; twórcy malowidła zostali t.r. wyróżnieni nagrodą państw. II st. S. wykonała z mężem polichromie na fasadach kamienic odbudowanych po wojnie: w r. 1953 przy Rynku Starego Miasta w Warszawie (nr 7–9) i w r. 1954 przy ul. Długiej i Długim Targu w Gdańsku. W r. 1956 została zastępcą profesora gdańskiej PWSSP.
S. kilkakrotnie wyjeżdżała na plenery w Chmielnie na Kaszubach, choć nie malowała tam bezpośrednio z natury (by się jej zbytnio nie poddawać). Z tego okresu pochodzą liczne nastrojowe pejzaże, ukazujące najczęściej opalizującą powierzchnię wody, niekiedy urozmaicone sztafażem (Jezioro Białe w Chmielnie, 1953, druga wersja z r. 1957, Do Chmielonka, 1955). Pejzaż kaszubski pozostał trwałym elementem także jej późniejszej twórczości. Pokazywała swoje prace w Sopocie na wystawie indywidualnej w Biurze Wystaw Artystycznych (1956) i ekspozycji „27 malarzy i rzeźbiarzy Wybrzeża” (1959), Gdańsku na „Wystawie malarstwa i rzeźby” (1960), Warszawie na ekspozycji „XX-lecie Ludowego Wojska Polskiego w twórczości plastycznej” (1963), „Wystawie Marynistycznej” (1964) i ekspozycji „XX lat twórczości plastycznej” (1965) (dwie ostatnie w Gmachu Zachęty). Wzięła również udział w „Wystawie jubileuszowej 150 lat ASP w Krakowie 1918–1968”, pokazanej w r. 1968 w Krakowie i Zielonej Górze.
W r. 1969 przeniosła się S. do Warszawy, gdzie została profesorem na Wydz. Malarstwa ASP. W r. 1970 uczestniczyła w Warszawie w Wystawie „Malarstwo w Polsce Ludowej” (pokazała Łódki przy brzegu, Pejzaż nadwodny i Pejzaż), a w r. 1972 w ekspozycji „Twórcy Szkoły Sopockiej” w Gdańsku. Na przeglądowej wystawie „Malarstwo polskie 1944–1979” w Bydgoszczy w r. 1979 eksponowała sześć obrazów z okresu powojennego, m.in. Kamienie w wodzie (1969) i Liście kukurydzy (1977). Po śmierci męża wzięła udział w wystawie „Krystyna Łada-Studnicka. Juliusz Studnicki w Warszawie” (1978) oraz przekazała część jego spuścizny artystycznej do zbiorów Muz. Historycznego w Sanoku. W r. 1995 pokazano prace S-iej na wystawie jubileuszowej „50 lat ASP w Gdańsku”, a w r. 1998 w Warszawie zorganizowano jej wystawę retrospektywną. S. uprawiała malarstwo ścienne i sztalugowe, głównie olejne, oraz rysunek; w jej twórczości dominowały pejzaże (niekiedy ze sztafażem), wykonywała jednak także portrety i martwe natury. Krytyka podkreślała, że mimo kładzionej grubo, długimi pociągnięciami pędzla farby, faktura jej obrazów była gładka, a ich koloryt srebrzysty. Zmarła 14 VII 1999 w Warszawie, została pochowana na cmentarzu Powązkowskim.
W małżeństwie z Juliuszem Studnickim S. nie miała dzieci.
Prace S-iej znajdują się m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Gdańsku, Poznaniu i Warszawie, Muz. im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy i kolekcjach prywatnych. W listopadzie 2001 w Sopocie, w galerii STS, odbyła się wystawa S-iej. W maju 2003 pokazano jej prace na wystawie współczesnego malarstwa i grafiki w Wyższej Szkole Zarządzania w Warszawie, a w październiku t.r. odbyła się „Wystawa prac Krystyny Łady-Studnickiej i Juliusza Studnickiego. Malarstwo lat 50–70 XX w.” w Space Gallery w Krakowie. Obrazy i rysunki S-iej pojawiają się stale w handlu antykwarycznym i na aukcjach dzieł sztuki.
Nagrody państwowe w latach 1948–1980. Informator, Oprac. J. Adamowiczowa, Wr. 1983; Pol. Bibliogr. Sztuki; – Exposition de six peintres Polonais, Paris 1938; Felicjan Szczęsny Kowarski. Katalog wystawy pośmiertnej, W. 1949 (wstęp J. Dutkiewicza); Krystyna Łada-Studnicka, Juliusz Studnicki, wrzesień, W. 1998; Malarstwo w Polsce Ludowej, listopad–grudzień, W. 1970; VIII Doroczna Wystawa Okręgowa ZPAP, Sopot 1953; Wystawa grupy artystów plastyków „Pryzmat”, Krakowskiego Zrzeszenia Artystów „Zwornik” i in...., listopad, Kr. 1935; Wystawa grupy „Pryzmat”, maj–czerwiec, W. 1933; Wystawa obrazów Krystyny Łada-Studnickiej i Juliusza Studnickiego, czerwiec, W. 1936; Wystawa prac malarskich śp. Lucjana Adwentowicza oraz grupy Artystów Plastyków „Pryzmat”, czerwiec, W. 1938; – Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku 1945–2005. Tradycja i współczesność, Gd. 2006 (liczne fot.); Dobrowolski, Nowoczesne malarstwo pol., III; Grabska E., Zimand R., Rozmowa o „Szkole Sopockiej”, „Przegl. Artyst.” 1953 nr 4; Kucharski T., Sopockie malowanie, „Kultura” 1986 nr 25; Leśniakowska M., Architektura w Warszawie, W. 1998; Micińska-Kenarowa H., Długi wdzięczności, W. 2003; Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku. 1945–1965, Gd. [b.r.w.]; Piwocki, Hist. ASP; Pol. życie artyst. w l. 1915–39; Pol. życie artyst. w l. 1945–1960; Porębski M., Malarstwo i rzeźba na II Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki. Kompozycja historyczna, „Przegl. Artyst.” 1952 nr 1; Sosnowska J., Materiały do dziejów Instytutu Propagandy Sztuki (1930–1939), W. 1992; Witz I., Plastycy Wybrzeża, Gd. 1969; Wojciechowski A., Polichromie i wnętrza Starego miasta, „Przegl. Artyst.” 1953 nr 4; Zanoziński J., Malarstwo portretowe, „Przegl. Artyst.” 1952 nr 1; – Mater. do dziej. Akad. Sztuk Pięknych, II; – „Les Amis de la Pologne” 1938 nr 6, 7 s. 184; „Pion” 1936 nr 26; „Sztuki Piękne” R. 8: 1932 s. 67, R. 9: 1933 s. 33 ; – Informacje Juliana Studnickiego z Kr. i Doroty M. Kozielskiej z W.
Joanna Daranowska-Łukaszewska i Włodzimierz Łajming