Bober Ludwik (1834–1891), ks., urodził się w Jaćmierzu, studja gimnazjalne i teologiczne ukończył w Krakowie. Wyświęcony w r. 1858 na kapłana, pełnił obowiązki wikarjusza w kościele św. Anny, potem katechety w gimnazjum św. Anny w Krakowie. W r. 1872 otrzymał probostwo w Chrzanowie, gdzie przez lat ośm prowadził umiejętnie i gorliwie pracę pasterską, toteż w dowód uznania powołano go w r. 1880 na archiprezbitera kościoła Najśw. Marji Panny. Zaraz po objęciu nowego urzędu zwrócił uwagę na opłakany stan kościoła i powziął myśl odnowy jego wnętrza. Dla swoich zamierzeń pozyskał prepozyta kolegjaty św. Anny w Krakowie, ks. dra Juljana Bukowskiego, który na ten cel złożył bardzo pokaźną kwotę, bo zgórą 30.000 flor. austr. Ten przykład podziałał na ogół krakowskiego mieszczaństwa. Niestety zapoczątkowanego szczęśliwie dzieła nie doprowadził B. do końca. Za jego życia tylko prezbiterjum otrzymało przepiękną matejkowską polichromję. Wskutek choroby serca usunął się w zacisze i ostatnie lata spędził w odosobnieniu.

Rozmiłowany w studjach biblijnych, znawca języków: hebrajskiego i arabskiego, dorobek swoich dociekań zostawił w książce: De arte hermeneutica S. Isidori Pelusiotae.

»Czas« 1891, nr 259; »Nowa Reforma« 1891, nr 258; Archiwum kościoła Marjackiego; Archiwum Książęco-Metropolitalne w Krakowie.

Ks. Józef Rychlicki