Jabłonowski Ludwik (1784–1864), poseł austriacki w Neapolu. Ur. 5 VIII, syn Macieja i Marianny z Szeptyckich; był właścicielem dóbr Niżniów i Rogoźno w Galicji wschodniej. W r. 1805 ożenił się z Karoliną z Woynów. W r. 1809 wziął udział w deputacji galicyjskiej, która witała ks. Józefa Poniatowskiego w obozie w Trześni; był to, zdaniem Fredry, w całym życiu J-ego jedyny, i to mimowolny wyskok patriotyzmu. W czasie kongresu wiedeńskiego J. demonstrował swój austrofilizm. Uzyskał też honorowe dostojeństwa koniuszego (1817), a później kuchmistrza Królestwa Galicji (1834) oraz potwierdzenie tytułu książęcego (1820). W l. 1816–22 był posłem austriackim w Neapolu; rzekomo odwołano go z tego stanowiska z powodu przegrania w karty funduszów rządowych. W r. 1831 J. oddawał pewne usługi K. Czartoryskiemu i A. Zamoyskiemu, przysłanym do Wiednia od rządu powstańczego; pośredniczył też między nimi a F. Gentzem i min. Fr. Kolowratem. W t. r. został szambelanem cesarskim, a w r. 1833 tajnym radcą. Zrujnowany «swą frenetyczną namiętnością do gry» osiadł w Wenecji, gdzie żył w skromnych warunkach. Owdowiawszy ożenił się powtórnie (1841) z Ludwiką Marin. Po Wiośnie Ludów ogłosił broszurę pt. Das monarchische Prinzip und die Volksvertretung (Wien 1851), w której wypowiadał się jako zwolennik absolutyzmu. Zmarł 31 III 1864 r. w Wenecji.
Wurzbach, Biogr. Lexikon; Almanach de Gotha; Boniecki; Borkowski J. Dunin, Almanach błękitnych. Genealogia żyjących rodów pol., Lw. (1909); – Chłędowski K., Z przeszłości naszej i obcej, Lw. 1935; – Fredro A., Trzy po trzy, pamiętniki z epoki napoleońskiej, Przedm. A. Grzymała Siedlecki, Przyp. H. Mościcki, W. 1957; Prek F. Ks., Czasy i ludzie, Wyd. i oprac. H. Barycz, Wr. 1959; Rzewuska R., Mémoires, Roma 1939 I 420, II 239 i n.; Szematyzmy Król. Galicji; Zamoyski A., Moje przeprawy, Kr. 1911 I 131, 137, II 40, 76, 116.
Stefan Kieniewicz