Jaworowski Maciej (zm. 1612), profesor i rektor Akademii Zamojskiej. Pochodził zapewne z jednej z mazowieckich rodzin drobnoszlacheckich tego nazwiska. Kiedy i gdzie zdobył obcy doktorat obojga praw, nie wiadomo. Miejsce swoje w Akademii Zamojskiej zajął wg „Anacephaleosis” na początku 1597 r., gdyż już 30 I t. r. profesor Jan Ursinus, piastujący za rektoratu Adama Burskiego (1597–8) urząd dziekana i podkanclerzego, promował J-ego doktorem filozofii. Promocja ta, prawdopodobnie pierwsza w dziejach młodej Akademii, wyprzedzała wszelką niemal jej działalność naukową i była typową promocją umożliwiającą karierę uniwersytecką, tj. starania o objęcie jakiejś filozoficznej katedry. J. objął początkowo, najprawdopodobniej w «classes inferiores», trzecią najwyższą tam katedrę «początków filozofii i wymowy», której obsadzenia domagał się już hetman J. Zamoyski w testamencie z r. 1594. Możliwe więc jest, iż J. przybył do Zamościa wcześniej niż w r. 1597, a „Anacephaleosis” i w tym przypadku podaje datę fałszywą, orientując się wedle daty promocji. Katedra logiki i metafizyki dostała się J-emu trochę później, gdyż w roku jego promocji logikę wykładał Stefanides. Gdy ten ostatni niedługo potem zrezygnował z niej, by objąć jedną z dwóch katedr wyższych, wówczas J. otrzymał dotychczasowe stanowisko Stefanidesa. W r. 1598 J. objął rektorat po Adamie Burskim. Był on trzecim z kolei rektorem Akademii (1598–9). W okresie jego urzędowania liczba nowo przybyłych na rok pierwszy uczniów była znowu mniejsza, bo wynosiła zaledwie 34, Prawdopodobnie w ostatnich latach życia J. Zamoyskiego (1603–5) J. – o ile został jeszcze w Zamościu – wykładał prawo wespół z Melchiorem Stefanidesem. J. zmarł w Neapolu w r. 1612. W jakim celu udał się tam, nie wiadomo.

Boniecki; Uruski; – Kochanowski J. K., Dzieje Akademii Zamojskiej (1594–1784), Lw. 1899–1900; Łempicki S., Działalność Jana Zamoyskiego na polu szkolnictwa 1573–1605, Kr. 1921; Wadowski A., Wiadomość o profesorach Akademii Zamoyskiej, W. 1899–1900.

Stanisław Tworek