Alembek Marcin, złotnik z drugiej połowy XVI w., brat Jana A. Wyuczywszy się rzemiosła w rodzinnym Lwowie w pracowni ojcowskiej Zebalda A., szukał na obcych dworach książęcych zajęcia. Po śmierci ojca, który zmarł w r. 1574, A. wraz z rodziną tj. z synami Walentynem i Danielem wywędrował do Drezna i bawił tutaj w latach 1586–1589, ucząc swych synów rzemiosła. Równocześnie został nadwornym złotnikiem elektora saskiego Chrystjana I. Prace artystyczne Marcina nabrały szerokiego rozgłosu, a lwowianie chełpili się, że są zdolni do wykonywania swej sztuki nawet choćby dla cesarza. Potwierdza jego zręczność okucie srebrne książki z r. 1589, sporządzone dla księżnej elektorowej. Wykonywał też dla elektora cały szereg artystycznych przedmiotów, bądźto dla jego własnego użytku, bądź też na podarunki, mianowicie złote łańcuchy, niektóre z nich z portretami w drogich kamieniach, guzy złote lub srebrne, spinki dla upięcia szat książęcych i trzewików, okucia flasz, tacę dla pieczęci konsystorskich oraz liczne oprawy srebrne ksiąg. Pracą, według której dają się zdeterminować jego roboty, jest oprawa księgi leczniczej dla koni, znajdująca się w król. Bibljotece publicznej w Dreźnie. Formy renesansowe ozdób oprawy są w nich w całej pełni rozwinięte.

Thieme-Becker; Łoziński Wł., Złotnictwo lwowskie, wyd. II, Lw. 1912, s. 24, 74–77; W. Enc. Ill.; Kunstgewerbeblatt, Lipsk 1888, t. IV, s. 194 i 207.

Leonard Lepszy