Białłozor Montwid Marcin, h. Wieniawa († 1817), sędzia graniczny wileński, dziedzic Wysokiego Dworu, drugi syn Tadeusza, starosty kojrańskiego, ciwuna Małych i Wielkich Dyrwian, i Róży Gorskiej, kasztelanki żmudzkiej. Jako chorąży w I brygadzie (kowieńskiej) kawalerji nar. brał udział w kampanji pol.-ros. 1792; za okazaną waleczność, zwłaszcza w bitwie pod Brześciem 23 VII 1792, awansował na podporucznika i został przedstawiony do krzyża wojskowego; później awansował na majora. W czasie insurekcji 1794 otrzymał w obozie pod Jędrzejowem 4 VI 1794 patent na wicebrygadjera w III brygadzie kaw. nar. lit. Po rozbiorze był marszałkiem w pow. rosieńskim; po wkroczeniu Napoleona do Kowna z całem poświęceniem oddał się do dyspozycji; 15 VIII 1812 obrany posłem w Rosieniach. 16 V 1802 zaślubił Krystynę Römerównę, córkę Stefana, kasztelana mińskiego i Anny z Paców (zm. w 1836).
Niesiecki; Boniecki; Uruski; Żychliński V; Wolański, Wojna pol.-ros. 1792, P. 1922, II 38, 374; Arch. Król. Pol., vol. 328, s. 65 (Arch. Gł. Akt Dawn. w Warszawie); »Kurj. Lit.« 1812, nr 70; Monografia Römerów, h. Scipio, Przemyśl 1880.
Henryk Mościcki