Kopiec Marcin (1843–1919), działacz ruchu narodowego na Śląsku, pisarz ludowy. Ur. 12 XI w Starej Wsi (pow. Racibórz), syn Antoniego, krawca, i Karoliny Sowa. Do szkoły elementarnej uczęszczał w Starej Wsi, ukończył kilka klas gimnazjum w Raciborzu, przez pewien czas uczył się w seminarium nauczycielskim w Pyskowicach. Brał udział w powstaniu styczniowym; po jego upadku wyjechał do Berlina, gdzie podjął studia inżynieryjne, brał tu czynny udział w życiu organizacyjnym Polaków, m. in. jako współzałożyciel Tow. Insurgentów Polskich. Był także członkiem Tow. Akademików Górnoślązaków we Wrocławiu. W latach siedemdziesiątych przybył do Warszawy, gdzie pracował w Zakładach Gazowych. Równocześnie rozwinął ożywioną działalność społeczno-polityczną i pisarską, biorąc udział w pracach różnych organizacji warszawskich (jako wiceprezes Tow. Sierot Archikonfraterni Literackiej, w Tow. Opieki nad Zabytkami Przeszłości). Do kręgu znanych mu w Warszawie osób należeli m. in. Ewelina Badowska, Henryk Sienkiewicz, Józef Weyssenhoff, Stanisław Bełza, Antoni Osuchowski, Adolf Dygasiński, Tadeusz Korzon i in.
Dzięki K-cowi publicyści warszawscy od lat osiemdziesiątych bliżej zainteresowali się sprawami polskimi na Śląsku. On sam angażował się do różnych akcji na rzecz ruchu polskiego na Śląsku. W r. 1880 współpracował z komitetem K. Miarki w Mikołowie, organizującym pomoc na rzecz dotkniętych klęską głodu Polaków na Górnym Śląsku, zajmując się zbiórką i wysyłką darów z Królestwa. Ponadto udzielał wydatnej pomocy organizacjom polskim na Śląsku, przekazując do ich użytku polskie publikacje, zakupywane na własny rachunek lub też otrzymywane od wydawców i księgarzy warszawskich. Przyjaźnił się z K. Miarką, J. Rostkiem w Raciborzu, B. Koraszewskim w Opolu i K. Prusem w Bytomiu. Był autorem licznych artykułów i korespondencji publikowanych w prasie warszawskiej i śląskiej, m. in. w „Nowinach Raciborskich” i „Gazecie Opolskiej”, która drukowała także w odcinkach jego powieść pt. Krzyż. Był także autorem obszerniejszych utworów przeznaczonych dla ludu. Najważniejsze z nich to: Król Sobieski na Śląsku, Marzanna na Śląsku, Księżniczki Piastówny jako ksienie klasztoru trzebnickiego na Śląsku. Pamiętniki K-ca zaginęły. Zmarł K. w Warszawie 5 X 1919 r.
Ogrodziński W., Dzieje piśmiennictwa śląskiego, Do druku przygotował L. Brożek i B. Hierowski, Kat. 1965; Targ A., M. K. (1843–1919), „Zaranie Śląskie” 1966 z. 2 s. 307–17; – „Gaz. Opolska” 1919 nr 240; „Katolik” 1919 nr 123; „Kur. Śląski” 1919 nr 234; „Kur. Warsz.” 1919 nr 289; „Now. Raciborskie” 1919 nr 123; – B. Śląska w Kat.: Kudera J., M. K., (rkp.).
Mieczysław Pater