Oloff Marcin (1652–1715), pastor i bibliofil toruński. Ur. w Grudziądzu, był synem Jana (pochodzenia duńskiego). Uczył się w Gimnazjum Toruńskim (wpisany do «primy» 5 VI 1671), następnie studiował teologię w Królewcu (immatrykulacja 27 V 1675). W r. 1677 został powołany na pastora luterańskiego w Węgrowie koło Siedlec, w którym działał do r. 1690. W l. 1690–4 kontynuował działalność duszpasterską w Koronie, m. in. w Sławatyczach nad Bugiem, Piaskach (tzw. Luterskie Piaski koło Lublina), a w r. 1694 powołany został na kaznodzieję polskiego w kościele Św. Jerzego, a w r. 1701 u Panny Marii w Toruniu. O. był kompozytorem i tłumaczem na język polski pieśni nabożnych (m. in. Jana Herbiniusa), a zgodnie z informacją syna Efraima miał brać udział w przygotowywaniu (poprawianiu dawnych i dokonywaniu nowych tłumaczeń z języka niemieckiego) toruńskiego kancjonału Jana Coepseliusa, wydanego w Toruniu w r. 1672. O. zmarł 29 VIII 1715 i pochowany został w kościele Panny Marii w Toruniu.
Część pięknej biblioteki po O-ie odziedziczył prawdopodobnie najstarszy syn Efraim, reszta, w liczbie 1 916 dzieł, głównie o tematyce teologicznej, została wystawiona na licytację w r. 1722.
O. z małżeństwa z Konkordią Kersten, córką pastora, pozostawił m. in. trzech synów, pastorów: Efraima (zob.), Jana Krystiana (1700–1743), pastora w Słucku i Grudziądzu, założyciela rodu pastorów w Prusach Zachodnich w XIX w., oraz Samuela Bogumiła (1705–1795).
Estreicher; Kneifel E., Die Pastoren der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen, Eging (Niederbayern) [1967] s. 142; Salmonowicz S., Efraim Oloff (1685–1735) badacz literatury polskiej, erudyta toruński czasów saskich, „Ruch Liter.” R. 13: 1972 z. 5 s. 300; – Die Matrikel der Universität Königsberg, Hrsg. v. G. Erler, München–Leipzig 1912 II 88; Oloff E., Polnische Liedergeschichte Gd. 1744 s. 129–30; Rhode Ch. E., Presbyterologia Elbingensis, Hrsg. v. W. Hubatsch, Hamburg 1970 s. 98–100; – Książnica Miejska w Tor.: rkp. 111 s. 273 (Metryka Gimnazjum Toruńskiego.).
Stanisław Salmonowicz