Mirska (właściwie: z Laskowskich Kicińska) Maria (1888–1945), aktorka teatralna i filmowa. Ur. 30 V w Warszawie, ukończyła tamże gimnazjum S. Łapińskiej. Debiutowała zapewne w r. 1904 w Zakopanem (pod nazwiskiem Laskowska), w sezonie 1904/5 występowała w poznańskim Teatrze Polskim, a w r. 1907 prawdopodobnie w Teatrze Polskim w Wilnie. W kwietniu 1908 debiutowała w warszawskim Teatrze Rozmaitości w sztuce J. Żuławskiego „Eros i Psyche” pod pseud. Mirska, którego odtąd stale używała, mimo że takim samym pseudonimem posługiwała się od r. 1899 inna aktorka, Maria Mirska-Zarembina (1879–1959). W r. 1913 M. wyszła za mąż za ziemianina Mieczysława Kicińskiego. Do r. 1915 występowała w Warszawskich Teatrach Rządowych, w t. r. wyjechała do Rosji, a w r. n. występowała w Teatrze Polskim w Moskwie, potem prawdopodobnie w Kijowie. Z początkiem 1919 r. wróciła do Warszawy, gdzie należała do zespołu Teatru Rozmaitości, a od r. 1924 – Teatru Narodowego. Wyjeżdżała również na występy gościnne do Łodzi (1920), Wilna (1921) i innych miast. Grała m. in. Pannę Młodą („Wesele” S. Wyspiańskiego), Młodą („Klątwa” tegoż), Jewdochę („Sędziowie” tegoż), Krasawicę („Bolesław Śmiały” tegoż), Rozę („Lilia Weneda” J. Słowackiego), Elżbietę („Maria Stuart” F. Schillera), Rollisonową („Dziady” A. Mickiewicza). Od r. 1931 nie miała stałego engagement i współpracowała z zespołami amatorskimi. Podczas drugiej wojny światowej występowała w działających za zezwoleniem okupanta warszawskich teatrach Komedia (1941–3) i Bohema (1944).
Nazwisko M-iej związane jest zwłaszcza z początkami polskiego filmu (niemego). Grała Ewę Pobratyńską w „Dziejach grzechu” (1911, wg powieści S. Żeromskiego), film ten miał dużą popularność wśród publiczności, będąc równocześnie przedmiotem ostrych ataków prasy zarzucającej mu niemoralność; na skutek protestów został na pewien czas zdjęty z ekranów przez policję. Dalsze role filmowe M-iej to: Jewdocha w „Sądzie Bożym” (1911, wg „Sędziów” Wyspiańskiego), Rzepowa w „Krwawej doli” (1912, wg „Szkiców węglem” H. Sienkiewicza), grała też w „Zaczarowanym kole” (1915, wg sztuki L. Rydla), „Topieli” (1917 w Rosji, wg dramatu S. Przybyszewskiego), „Tajemnicy przystanku tramwajowego” (1922). M. zmarła w styczniu 1945.

Fot. w: „Tyg. Ilustr.” 1908 nr 14 s. 282, Szyfman A., Labirynt teatru, W. 1964 po s. 240; – Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, (Kicińska Maria); Słownik Teatru Pol., (bibliogr., fot.); – Banaszkiewicz W., Witczak W., Historia filmu polskiego, W. 1966 I; Jewsiewicki W., Polska kinematografia w okresie filmu niemego (1895–1929/30), Ł. 1966.
                                                                                                                                                                                                                                                               Red.