Karski Michał (1869–1928), działacz ziemiański, szambelan papieski. Ur. 22 I, syn Stanisława, działacza «białych» w dobie powstania 1863 r., i Jadwigi z Czetwertyńskich. Szkołę średnią ukończył w Warszawie w r. 1886, a w 1889 Wydział Handlowy Politechniki Ryskiej. Dalej studiował rolnictwo na uniwersytecie w Halle a. Saale. Od r. 1901 był delegatem, a następnie radcą Dyrekcji Głównej Tow. Kred. Ziemskiego. W r. 1912 był współzałożycielem, w ramach Częstocickiego Tow. Fabryk Cukru, cukrowni «Włostów». W l. 1915–28 był założycielem względnie członkiem władz szeregu towarzystw ubezpieczeniowych. W czasie okupacji niemieckiej (1915–8) działał w Kole Międzypartyjnym. W l. 1916–22 był wiceprezesem, a potem prezesem Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej w Warszawie. Od r. 1910 do 1928 jako tajny szambelan papieski był informatorem sfer watykańskich w sprawach polityczno-kościelnych, zwłaszcza do czasu wznowienia stosunków dyplomatycznych polsko-watykańskich. Posiadał wysokie odznaczenia papieskie. Zmarł 6 VI 1928 r. w uprzemysłowionym przez siebie majątku Włostów w ziemi sandomierskiej, gdzie założył ochronki, bezpłatne ambulatorium i schronisko dla starców i emerytów. Z małżeństwa z Julią Górską pozostawił syna Szymona i córkę Zofię Mycielską.

Dwa portrety pędzla K. Pochwalskiego i Pietro Gabrini w posiadaniu syna Szymona w W.; – Artykuły pośmiertne w prasie warszawskiej w r. 1928; – Informacje syna Szymona; – Na podstawie materiałów dostarczonych przez Konrada Olchowicza opracowała

Red.