Glinka Mikołaj h. Trzaska (1754–1825), senator-kasztelan Królestwa Polskiego. Był synem Antoniego, podkomorzego łomżyńskiego, i Bogumiły z Mostowskich, kasztelanki płockiej. W r. 1774 objął starostwo makowskie, które mu ustąpiła matka, a następnie urząd wojskiego różańskiego. W r. 1784 został chorążym różańskim. W r. 1788 obrany z powiatu różańskiego posłem na Sejm Czteroletni, brał żywy udział w jego pracach. W r. 1791 wysłany był jako członek deputacji sejmowej do księstwa sieluńskiego. W r. 1794 mianowany został podkomorzym różańskim. W okresie powstania kościuszkowskiego działał jako komisarz Komisji Porządkowej Księstwa Mazowieckiego. W październiku 1794 r. byl mianowany pełnomocnikiem Rady Najwyższej Narodowej dla ziemi łomżyńskiej, różańskiej, wyszogrodzkiej, zakroczymskiej, ciechanowskiej i nurskiej. Po upadku kraju wycofał się do swoich dóbr dziedzicznych Zatory (w Płockiem). W r. 1807 otrzymał nominację na sędziego pokoju w Pułtusku. W r. 1808 wszedł do Komisji Prawodawczej, która miała przygotować dla Rady Stanu materiały do wprowadzenia Kodeksu Napoleona. W r. 1812 obrany był marszałkiem pospolitego ruszenia płockiego. W r. 1813, jako radca delegowany z departamentu płockiego, zasiadał w Komitecie Centralnym Rad Departamentowych. W r. 1817 (16 VII) dzięki poparciu swego brata ciotecznego, ministra T. Mostowskiego, mianowany był senatorem-kasztelanem Królestwa Polskiego. Z tego tytułu zasiadał w sądzie najwyższej instancji. Należał do opiekunów oświaty ludowej i troszczył się o rozwój szkół elementarnych w województwie płockim. Był przeciwnikiem Konstytucji 3 Maja. W r. 1793 odznaczony został orderem św. Stanisława. Ożeniony był z Ludwiką Karską. Zmarł 22 IV 1825 r.
Enc. Org.; W. Enc. Ilustr.; Boniecki; Uruski; – Grynwaser H., Kodeks Napoleona w Polsce, Wr. 1951; Smolka St., Polityka Lubeckiego, Kr. 1907 II 548; Wilkoszewski A., Komisje porządkowe koronne za powstania kościuszkowskiego, „Przegl. Hist.” T. 28: 1929 s. 265,283; – Akty powstania Kościuszki, Kr. 1918, Wr. 1955 I–III; Instrukcje i depesze rezydentów francuskich, Wyd. M. Handelsman, Kr. 1914; Materiały do dziejów Komisji Rządzącej z 1807 r., Wyd. M. Rostworowski, Kr. 1918 I; – „Gaz. Warsz.” 1819 nr 93 (Podziękowanie K. Rz. W. R. i O. P.); „Kur. Warsz.” 1825 nr 96 (Nekrolog); – AGAD: Sigillata 32 s. 255, Metryka 415, k. 167 poz. 1093.
Maria Manteufflowa