INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Mikołaj Gorzkowski h. Gierałt      Mikołaj I Gorzkowski, frag. obrazu z XVI w. z archikatedry wileńskiej.

Mikołaj Gorzkowski h. Gierałt  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1959-1960 w VIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Gorzkowski Mikołaj h. Gierałt (zm. 1414), rektor uniwersytetu w Krakowie, biskup wileński. Pochodził z rodziny osiadłej w ziemi proszowskiej koło Krakowa. Ur. w poł. XIV w., studiował w Pradze, gdzie 24 VI 1370 r. został bakałarzem na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, następnie magistrem. W r. 1374 zapisał się w Pradze na Wydział Prawny uniwersytetu i przed r. 1382 uzyskał bakalaureat prawa. Między r. 1385 a 1387 otrzymał doktorat prawa kanonicznego, być może również na Uniw. Praskim. G. posiadał stanowiska kościelne i związane z nimi bogate uposażenia: był kanonikiem krakowskim, od r. 1387 występuje z tytułem dziekana kościoła Św. Floriana; był też kustoszem sandomierskim; od ok. 1396 r. sprawował urząd oficjała biskupa krakowskiego. W r. 1398 popierał go król Jagiełło i królowa Jadwiga na biskupstwo wileńskie, co zawdzięczał zapewne opinii bpa krakowskiego Piotra Wysza, należącego do najbliższego otoczenia królowej. Ale nie doszło wtedy do nominacji G-ego na skutek sprzeciwu w. ks. litewskiego Witolda, który w tym okresie nie życzył sobie biskupa tak związanego z dworem polskim i przeprowadził wybór franciszkanina, Jana Plichty. G. został profesorem na Wydziale Prawnym odnowionego Uniw. Krak. i był jego rektorem w r. 1402. Po śmierci Plichty uzgodniono wybór biskupa wileńskiego z ks. Witołdem i w t. r. G. został trzecim z rzędu biskupem w Wilnie. Za jego rządów książę Witold ufundował szereg nowych parafii w diecezji wileńskiej, a przy nich szkół; poczynił też liczne nadania dla samego biskupstwa i katedry w Wilnie. Na uniwersytecie w Krakowie zwiększyła się znacznie w tym czasie frekwencja scholarów z Litwy, a mianowicie mieszczan z Trok, Wilna, Oszmiany, co łączy się z działalnością gospodarczą i oświatową biskupa. G. przywiesił pieczęć do aktu szlachty polskiej w unii horodelskiej. Zmarł w r. 1414.

 

Boniecki; Łętowski, Katalog bpów krak.; – Fijałek J., Studia do dziejów Uniw. Krak., „Rozpr. Wydz. Filol. AU” III, T. 14: 1899; tenże, Uchrześcijanienie Litwy, Kr. 1914 s. 31, 91, 97; Morawski, Historia UJ; Silnicki T., Arcbp Mikołaj Trąba, W. 1954 s. 29–32; – Długosz, Opera, IV; Kod. katedry i diec. wil., I.

Red.

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.