Mikołaj Manente (Manentis, Mannete) Gallicus (1. poł. XIV w.), mieszczanin genueński i krakowski, wójt wielicki. W Polsce przebywał wraz z bratem Mazzonim, nie wiadomo jednak dokładnie od kiedy. Gdy Gerlach z Kulpen został pozbawiony wójtostwa wielickiego za bunt przeciw Władysławowi Łokietkowi, przeszło ono w ręce M-a w r. 1306, jak wynikałoby z dokumentu Kazimierza Wielkiego ze stycznia 1339. Najprawdopodobniej odzyskał je Gerlach na podstawie ugody między bpem krakowskim Janem Muskatą i Władysławem Łokietkiem z przełomu sierpnia i września 1306, skoro w r. 1312 (już po buncie wójta Alberta) wystawił cystersom mogilskim dokument nadawczy na 4 jatki w Wieliczce, akcentując zarazem mocno dziedziczność swoich praw do tego wójtostwa, które właśnie ulec mogło powtórnej konfiskacie. Przejściowo wójtem wielickim, lub może wspólnikiem M-a do tego wójtostwa, był pewien Jan, który w r. 1331 jako były wójt Wieliczki kupił od króla połowę wójtostwa w Olkuszu. Natomiast M. sprzedał wójtostwo wielickie przed 9 I 1336 Mikołajowi Wierzynkowi za wielką kwotę 1 100 grzywien.
M. pozyskał sobie duże zaufanie Władysława Łokietka, bo w jego imieniu posłował w r. 1324 (lub z początkiem r. n.) do Awinionu u boku kanonika krakowskiego Piotra zwanego Milesem. Z całą pewnością dobrze wypełnił swoją misję, a w każdym razie rad był z niej papież Jan XXII, który dał temu wyraz w specjalnej bulli, usprawiedliwiającej zarazem u króla długą nieobecność M-a w Polsce. Wchodziły tu w grę zapewne operacje pieniężne, skoro nadto w r. 1329 M. jest poświadczony, wraz z bratem, jako bankowy pośrednik kolektora papieskiego na Polskę. Może był M. również żupnikiem solnym, tak jak jego następca na wójtostwie wielickim. Słyszymy istotnie o Mikołaju żupniku w l. 1323 i 1329 (innego przed Wierzynkiem nie znamy), który był zarazem mieszczaninem i rajcą sądeckim. Występuje on w dokumencie Nowego Sącza finalizującym spór handlowo-celny tego miasta z Krakowem. Nie da się jednak udowodnić jego identyczności z M-em.
Długopolski E., Bunt wójta Alberta, „Roczn. Krak.” T. 7: 1905 s. 162–3; tenże, Władysław Łokietek na tle swoich czasów, Wr. 1951 s. 147; Kutrzeba S., Historia rodziny Wierzynków, „Roczn. Krak.” T. 2: 1899 s. 35–6; Ptaśnik J., Kultura włoska wieków średnich w Polsce, W. 1922; tenże, Z dziejów krakowskiego kupiectwa od XIV do XIX wieku, Kr. 1910 s. 33; – Kod. m. Krak., I nr 13, 16; Kod. mogilski, nr 47; Kod. Mpol., nr 178, 202; Mon. Pol. Vat., I nr 123; Vet. Mon. Pol., I nr 313; Zbiór dokumentów mpol., I nr 30.
Stanisław Trawkowski i Jerzy Wyrozumski