Mikołaj z Załęża w pow. różańskim (zm. między 1474 a 1476), kanonik łęczycki i warszawski, nauczyciel synów Bolesława IV, ks. mazowieckiego. Mianem nauczyciela synów książęcych (magister, informator dominorum ducum) określono M-a w r. 1460. W r. 1465 był kanonikiem łęczyckim, w r. 1466 kanonikiem warszawskim. W r. 1471 Bolesław V, ks. warszawski, i Janusz II, ks. płocki, wiski i ciechanowski, zwolnili M-a za zasługi, jako swego nauczyciela, oraz Wojciecha, Marcina i Macieja, jego braci, od opłat z dóbr dziedzicznych Załęże, Ponikiew i Barzukowo (z wyjątkiem 4 gr czynszu rocznego). W r. 1474 był M. kuratem w Ciechanowie. Zmarł wkrótce: w r. 1476 Maciej z Załęża otrzymał od wykonawców testamentu M-a «liber passionale» po zmarłym bracie. W t. r. wykonawcy testamentu M-a dysponowali sumą na ufundowanie ołtarza w kolegiacie warszawskiej.
Wolff A., Studia nad urzędnikami mazowieckimi 1370–1526, Wr.–W.–Kr. 1962; – Ulanowski B., Statuta capitulorum Gneznensis et Poznaniensis ecclesiarumque collegiatarum Varsoviensis et Lanciciensis, Arch. Kom. Prawniczej, Kr. 1897 V 544; – AGAD: Metryka Kor. nr 5, 154, 182v., nr 9, 53v., Warsz. ziem. i grodz. nr 3, 663, 969, 1132; Arch. Diec. w Płocku: Episcopalia nr 5, 181–181v., nr 13, 52.
Maria Woźniakowa