Koszutski Nestor (1822–1886), ziemianin, ekonomista i poseł na sejm pruski. Syn Piotra i Franciszki Koszutskiej ur. 11 XII w Śmieszkowie pod Czarnkowem. Studiował ekonomię kolejno w Królewcu i Berlinie w l. 1844–7. Po studiach wrócił do rodzinnego majątku, Jankowa w pow. gnieźnieńskim, by po śmierci ojca objąć gospodarstwo i opiekę nad rodziną. Ceniony jako ekonomista i dobry gospodarz, poważniejszą rolę zaczął odgrywać na początku lat sześćdziesiątych. A. Wielopolski proponował mu objęcie katedry w Szkole Głównej, lecz K. nie przyjął oferty. W r. 1861 reprezentował Poznańskie wraz z J. Mycielskim i A. Łączyńskim na walnym zebraniu Tow. Rolniczego w Warszawie; w t. r. został wybrany przez trzy towarzystwa rolnicze (średzko-gnieźnieńsko-wrzesińskie, gostyńskie i szamotulsko-poznańskie) do komisji mającej na celu scentralizowanie towarzystw w postaci Centralnego Tow. Gospodarczego (CTG). Brał też udział w jego tworzeniu, a na pierwszym walnym zebraniu CTG (21 II 1861) wyłożył program. W r. 1861 angażował się również w pracach Tow. Przyjaciół Nauk. Od marca 1862 r. do rozwiązania sejmu w r. 1863 posłował do sejmu pruskiego z okręgu Mogilno-Gniezno-Wągrowiec (Szuman daty posłowania podaje błędnie na lata 1862–6). Przeciwko antypolskiej mowie wolnomyślnego działacza i polityka, F. H. Schulze-Delitzscha, wygłoszonej w Bydgoszczy, opublikował broszurę Die polnische Frage im Lichte der Socialwissenschaft. Sendschreiben an Herrn Schulze-Delitzsch (Paris 1862), która wywołała spore wrażenie i repliki ze strony niemieckiej (broszura E. Tempelhoffa „Die polnische Frage im Lichte der Socialwissenschaft des Nestor von Koszutski”, Posen 1863). Ponadto opublikował K. pracę Die Grundlage des Realkredits, oder woher die Verschuldung des Grundbesitzes und wie, ist dem permanenten Bankrott zu entgehen (Berlin 1860), a w rękopisie zostawił inną, niedokończoną, pt. Ekonomia polityczna na tle filozoficznym. Zmarł w Gleśnie pod Nakłem 1 IV 1886 r. Ożeniony był z Marią Bnińską, z którą miał 3 córki: Joannę, Władysławowa Sikorską, Marię, zakonnicę, i Celinę, Ignacową Kalksteinową.
Estreicher; Wojtkowski A., Bibliografia historii Wielkopolski, P. 1938 I; Boniecki; Uruski; – Andersson E. N., The Prussian Election Statistics 1862and 1863, Nebraska 1954s. 116; Jakóbczyk W., Patron Jackowski, P. 1938 s. 23; Karwowski S., Historia W. Księstwa Poznańskiego, P. 1918 I; Komierowski R., Koła polskie w Berlinie 1847–1860, P. 1910; tenże, Koła polskie w Berlinie 1860–1866, P. 1913; Księga jubileuszowa C. T. G., P. 1911 s. 6; Wojtkowski A., Historia Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, P. 1928 s. 157; – Kraszewski J. I., Rachunki z roku 1867, P. 1868 cz. 1 s. 453; Stenographische Berichte des Landtags; – „Biesiada Liter.” T. 21: 1886 s. 263; „Dzien. Pozn.” 1886 nr z 3 IV; „Kur. Pozn.” 1886 nr z 3 IV; „Tyg. Illustr.“1886 t. 1 s. 144 (portret).
Adam Galos