Ożarowski Onufry h. Rawicz (ok. 1740 – po 1796), podstoli krakowski. Był synem Tomasza, cześnika sandomierskiego, i Anny z Otwinowskich, miecznikówny bracławskiej, trzeciej z kolei jego żony, poślubionej 4 XI 1733. Pisał się jako «Prandota z Ożarowa». W l. 1757–9 był uczniem pijarów w Warszawie. O. wychowywał się ze swymi kuzynami, dziećmi Jerzego M. Ożarowskiego, oboźnego w kor. (zob.), oddanymi po śmierci oboźnego pod opiekę ojca O-ego. Zaprzyjaźnił się wówczas z Piotrem, późniejszym hetmanem w. kor. (zob.), i pozostawał z nim następnie w bliskich związkach towarzyskich, majątkowych i politycznych. O. otrzymał niewielki tylko spadek z podzielonej między 13 dzieci schedy rodzicielskiej: części na Bodziejowicach i Zagórzu w pow. lelowskim woj. krakowskiego; później (przed r. 1775) nabył, dzierżawione od Małachowskich, wsie Czarnocin i Koryto w pow. wiślickim woj. sandomierskiego. W r. 1764 jako delegat woj. krakowskiego podpisał wybór Stanisława Poniatowskiego. W r. 1767 został szambelanem królewskim. Z ramienia sejmu 1767–8 r. wszedł w skład komisji do określenia granic starostwa czchowskiego w woj. krakowskim. Nie brał udziału w konfederacji barskiej. W r. 1768 otrzymał urząd wojskiego mniejszego, a w r. 1769 miecznika krakowskiego. W r. 1775 był członkiem 4 komisji sejmowych do rozsądzenia spornych spraw majątkowych, wśród nich komisji do rozgraniczenia niektórych części dóbr starostwa olsztyńskiego w pow. lelowskim. W r. 1775 został łowczym, w r. 1776 cześnikiem, a w r. 1780 podstolim krakowskim. Dn. 5 II 1782 otrzymał Order Św. Stanisława. W r. 1782 posłował z woj. krakowskiego na sejm warszawski. W r. 1790 zrezygnował z urzędu podstolego na rzecz Jana Ożarowskiego, syna Piotra. Dn. 13 VIII 1792 na sejmiku woj. krakowskiego w Proszowicach przystąpił do konfederacji targowickiej i został jej konsyliarzem. W czasie częstej nieobecności marszałka Michała Walewskiego O. przewodniczył obradom konfederacji krakowskiej. Żył jeszcze w r. 1796.

Z małżeństwa (ślub przed r. 1764) z Ksawerą z Trzebińskich, córką Adama, star. chaczowskiego, O. pozostawił syna Piotra, burmistrza miasta Siewierza.

Estreicher; Dramat staropolski … Bibliografia, Wr. 1978 II cz. 2; Materiały do słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, Z. 1–2, Kr. 1939–60; Uruski, (niedokładnie); Żychliński, XVI 112; Łoza, Kawalerowie; – Diariusz sejmu… 1782, W. 1782 s. 281, 285, 287, 311; Elektorów poczet; Lustracje woj. krakowskiego 1789, Wr. 1963 II; Magier, Estetyka Warszawy; Vol. leg., VII 226, 820, VIII 488, 502, 510, 551, IX 77; – AGAD: Materiały genealogiczne W. Wielądka, III 43; Arch. Państw. w Kr.: Skorowidz do akt ziemskich krakowskich do lat: 1773, 1776, 1780–96; B. Ossol.: rkp. nr 11639 (koresp. O-ego), nr 11812 (koresp. Tomasza Ożarowskiego); – Informacje Zdzisława Ożarowskiego ze Świdnicy na podstawie archiwum rodzinnego.

Wacław Szczygielski