Gembicki Paweł († 1687), h. Nałęcz, kasztelan łęczycki, starosta dybowski, był synem Stefana, wojewody łęczyckiego, i Elżbiety Grudzińskiej. Po stryju Krzysztofie w r. 1636 został podczaszym poznańskim. W r. 1639 posłował z sejmiku łęczyckiego na sejm warszawski jako podczaszy różański. Elekcję Jana Kazimierza podpisał jako kasztelan międzyrzecki od r. 1647. Kasztelanem łęczyckim został w r. 1665. W r. 1668 otrzymał starostwo dybowskie. W lipcu 1655 r. był jednym z wodzów nieszczęśliwych wielkopolskiego pospolitego ruszenia pod Ujściem; podpisał 25 VII kapitulację wobec Szwedów. W r. 1659 posłował od sejmiku łęczyckiego do wojska cesarskiego do Kłodawy z prośbą, by nie niszczyło dóbr szlacheckich. G. był właścicielem rodowych Gembic, Łabiszyna oraz wielu innych wsi. Opiekował się kościołami w swych dobrach, a zwłaszcza w Borysławicach, gdzie go też reformaci uczciwszy kazaniem (potem wydrukowanym) pochowali. G. byt żonaty najpierw z Barbarą Doliwa Rozrażewską, kasztelanką międzyrzecką, a następnie z Eleonorą Anną Ogończyk Mniewską, kasztelanką konarską. Z pierwszej żony pozostawił syna Stefana, kasztelana płockiego († 1695), a z drugiej Konstantego i Macieja, starostę nakielskiego, i 3 córki.

Niesiecki IV 103; Boniecki VI 24–5; Żychliński IV 108; Uruski IV 131, 133; Estr. XV 24 (kazanie Józ. Dąbrowskiego na pogrzebie G-go); Vol. Leg. V 294; Rudawski, Historia pol. I 288; Temberski, Annales 308; Witanowski-Rawicz M., Monografia Łęczycy, W. 1899, 163; Kubala, Wojna szwedzka, s. 71, 76; Teki Pawińskiego (lauda łęczyckie) Kom. Hist. PAU. rkp Arch. Aktów Dawn. m. Krakowa 993.

Adam Przyboś