Kozubek Paweł, przydomek Profesor (1905–1961), trener lekkoatletyczny, specjalista w zakresie rzutu młotem. Ur. 17 VI w Halembie w pow. katowickim; syn Wincentego i Anny Wałach. Ukończył w r. 1919 siedem klas szkoły powszechnej i na skutek trudnych warunków materialnych podjął pracę zarobkową. Jednocześnie kontynuował naukę na dwuletnich kursach dokształcających, które ukończył w r. 1921. W r. 1927 uczęszczał na kurs zorganizowany przez Wojewódzki Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Katowicach i uzyskał stopień pomocnika instruktora, a po ukończeniu w r. 1932 drugiego kursu stopień instruktora lekkiej atletyki. Od ok. 14 roku życia interesował się czynnie sportem, głównie lekką atletyką. Mimo słabych warunków fizycznych, dzięki wytrwałej pracy, zdołał osiągnąć dobre wyniki w rzutach lekkoatletycznych. Poza główną konkurencją (rzut młotem), w której jako pierwszy Polak przekroczył odległość 50 m (1938), pchał kulą (ponad 13 m) oraz rzucał dyskiem (ponad 40 m).
Po drugiej wojnie światowej nadal uprawiał zawodniczo rzut młotem i należał do czołówki miotaczy polskich. Pracował jako instruktor i działacz sportowy w swoim macierzystym zrzeszeniu, Amatorskim Klubie Sportowym w Chorzowie. W r. 1947 uzyskał stopień trenera II kl. państwowej i rozpoczął działalność szkoleniową z czołówką polskich miotaczy. Mimo braku studiów specjalnych i ogólnego wykształcenia, dzięki talentowi pedagogicznemu, pracowitości i systematyczności, jak również znakomitej technice rzutu młotem i teorii treningu sportowego, zdołał osiągnąć poważne rezultaty szkoleniowe. Doprowadził konkurencję rzutu młotem w Polsce do poziomu światowego, wyszkolił liczną grupę bardzo dobrych zawodników z Tadeuszem Rutem (mistrz Europy) na czele i wykształcił również grono trenerów w tej specjalności.
K. był autorem kilku publikacji poświęconych teorii i metodyce rzutu młotem. Do ważniejszych należą: Precyzja zamachów i wejście w obrót decydują o wynikach w młocie, „Lekka Atletyka” 1958 nr 2 s. 6–7; Młot, W. 1959 (w obu występuje K. jako współautor). K. był żonaty z Różą z Kupskich, z którą miał trzech synów: Henryka, Gerarda i Jana, oraz córkę Krystynę. Zmarł w Katowicach-Bogucicach 29 IX 1961 r. Otrzymał tytuł Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej, był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Prezentujemy trenerów specjalistów. P. K., „Lekka Atletyka” 1959 nr 7 s. 31; – „Lekka Atletyka” 1961 nr 11 s. 5 (wspomnienie pośmiertne); P. K. nie żyje, „Sport” 1961 nr 117; „Profesor” P. K., „Przegl. Sportowy” 1961 nr 156; „Przegl. Sportowy” 1961 nr 154, 155 (nekrologi); – Wywiad z Otylią Kałużową (trener AKS Chorzów) z 13 XI 1967 r.
Kazimierz Toporowicz