Fiorentini Piotr (1791–1858), urzędnik, kolekcjoner. Ur. w Wilnie, syn Baltazara i Katarzyny z Lewickich, a brat Franciszka, właściciela dużego domu handlowego w Wilnie. Jego rodzina przybyła do Polski z okolic Wenecji w w. XVII i uzyskała w Rosji potwierdzenie szlachectwa. F. wstąpił do wojska w 1812, po wejściu Francuzów do Wilna, adiutantował jako podporucznik 17. p. jazdy przy gen. Hogendorpie. Odbył kampanię niemiecką 1813 przy sztabie gen. Dąbrowskiego, potem Krukowieckiego, dosłużył się legii honorowej. Z Krukowieckim w 1814 jeździł do Anglii w sprawie wymiany polskich jeńców wojennych i odprowadził ich drogą morską do kraju. W Królestwie przydzielony jako porucznik do 1. p. strz. pieszych, dymisjonował w 1817 i rozpoczął służbę jako rachmistrz w Komisji Obrachunkowej. Należał w 1819 w 3. stopniu do loży masońskiej Astrea. Mianowany w 1823 naczelnikiem komory celnej w Krakowie, pełnił funkcję tę przez lat 20, trudnił się m. in. sprowadzaniem soli z Wieliczki do Królestwa. W 1843 został urzędnikiem do szczególnych poruczeń przy Sekcji Celnej w Komisji Przychodów i Skarbu; z tego tytułu nadzorował działalność komór celnych na szerokich odcinkach granicy Kongresówki. W ciągu swego urzędowania pociągany był parokrotnie do śledztwa i zawieszany w czynnościach z powodu zarzutów nadużyć, zawsze jednak udało mu się oczyścić od odpowiedzialności. Wystąpił ze służby w 1851 w związku z przejściem komór celnych pod zarząd rosyjski. Dorobił się znacznego majątku i kamienicy w Warszawie. Z amatorstwa, ale bez znajomości rzeczy, kolekcjonował obrazy starych mistrzów; były wśród nich mniemane autentyki Leonarda, Tintoretta, Rembrandta itd. Pokłóciwszy się z rodziną, zapisał swój zbiór 200 płócien warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych »na cel naukowy, sposobiącym się do malarstwa ziomkom naszym«. Szacował swój dar na 400000 złp, ale Szkoła Sztuk Pięknych oceniła go tylko na 6294 rb., gdyż zaledwie 30 obrazów posiadało wartość muzealną. Kolekcja ta weszła później w skład Muz. Narodowego. F. zmarł w Warszawie 13 VII 1858.
Portret Lampiego w Muz. Nar., Warszawa.
Akta osobiste w Arch. Skarbowym; W. Enc. Il. Uruski; Lorentz S., Muzeum Narodowe w W.; Rocznik Muz. Nar. I 1938, 5–6; Małachowski-Łempicki, Wykaz lóż wolnomularskich, nr 819.
Stefan Kieniewicz