Piotr z Lucjanowic, zwany Lucjanowskim, h. Ostoja (zm. ok. 1468), pisarz generalny ziemski krakowski i wielkorządca krakowski. Pochodził z ubogiej rodziny osiadłej w Lucjanowicach (obecnie Łuczanowice) w pow. krakowskim. Był synem Piotra (zm. 1428) i Katarzyny. Lata sprawne P. osiągnął przed r. 1430; t. r. przed sądem grodzkim krakowskim oskarżał o obrazę słowną Henryka ze Szczodrkowic, który powiedział mu: «zabithbancz». P. związał się z ruchem młodoszlacheckim, czego wyrazem było podpisanie w r. 1439 aktu konfederacji Spytka Melsztyńskiego. Dn. 8 III 1441 sąd grodzki nakazał pisarzowi ziemskiemu Bernardowi pod karą 30 grzywien przekazać pobór z «dystryktów» lelowskiego i mstowskiego P-owi, który wyznaczył go tam na kolektora, będąc generalnym poborcą podatkowym w ziemi krakowskiej. W końcu t. r. P. uzyskał nominację na urząd pisarza generalnego ziemskiego krakowskiego, gdyż już 4 I 1442 kierował pracami kancelarii krakowskiego sądu ziemskiego. Z tytułu swego urzędu m. in. regularnie brał udział w zjazdach generalnych, czyli wiecach ziemi krakowskiej. Władysław III zapisał P-owi pewne sumy na dobrach: Ostrów, Buczek i Kowalów w ziemi lwowskiej, co potwierdził mu Kazimierz Jagiellończyk w r. 1447. W r. 1457 P. był posłem królewskim do kapituły poznańskiej. W r. 1458 objął wielkorządy krakowskie po Mikołaju Pieniążku z Witowic. W obozie pod «Budnią», 12 V 1458, pożyczył królowi 100 grzywien, które ten zabezpieczył mu na dochodach z miast: Kazimierza koło Krakowa, Proszowic i Słomnik. Niewiele da się powiedzieć o majątku ziemskim P-a. Przed r. 1454 sprzedał kaszt. lubelskiemu Krzesławowi z Kurozwęk swoją część w Lucjanowicach, czemu w t. r. sprzeciwiał się (bezskutecznie) na zasadzie prawa bliższości brat P-a Mikołaj. Działalność P-a jest poświadczona w źródłach do jesieni 1468; najpewniej zmarł jeszcze t. r.
Synami P-a byli zapisani w r. 1459 na Akad. Krak. Jan i Piotr, synowie Piotra z Lucjanowic (nie występuje w tym czasie inny Piotr jako dziedzic Lucjanowic, które były w posiadaniu kilku różnoherbowych rodzin).
Fedorowicz, Dostojnicy i urzędnicy; – Perzanowski Z., Dokument i kancelaria sądu ziemskiego krakowskiego do połowy XV wieku, Kr. 1968 s. 47; – Acta capitulorum, II nr 476; Cod. epist. saec. XV, II nr 255; Matricularum summ., I; Starod. Prawa Pol. Pomn., II nr 2335, 2804, 2949, 2951, 3548 s. 551, 559, 573, 582, 663, 689, 714; – Arch. Państw. w Kr.: Castr. Crac., t. 10 s. 109, 120, Terr. Crac. t. 13 s. 547, t. 150 s. 340, t. 151 s. 89, t. 152 s. 5, Teutonicalia, t. 3 s. 179.
Franciszek Sikora