Piotr z Miłosławia h. Doliwa (zm. między r. 1322 a r. 1325), kasztelan gnieźnieński. Był synem Markusza Lutogniewica, w l. 1279–92 kaszt. biechowskiego, młodszym bratem podstolego kaliskiego (1303) Racibora oraz kanclerza wielkopolskiego Filipa (zob.). P. stał się protoplastą gałęzi Doliwów z Miłosławia; rezydencja jego ojca, nie dająca się określić, znajdowała się wśród obszernych posiadłości tego rodu pod samym Kaliszem (z Kalisza pisał się brat P-a Filip, studiujący w Bolonii). Zapewne P. otrzymał Miłosław w podziale ojcowizny, starszy natomiast ośrodek dóbr rodzinnych przeszedł na potomków Racibora. W źródłach mamy wiadomości o P-rze od r. 1314; uczestniczył on w dziele odzyskiwania Wielkopolski dla Władysława Łokietka, którego gorliwymi zwolennikami byli Doliwowie. P. występował w otoczeniu tego księcia w Pyzdrach, w sierpniu i wrześniu t. r., kiedy uznały go i otrzymały odeń przywileje miasto Pyzdry i klasztor Cystersów w Lądzie. Między listopadem 1314 a kwietniem 1316 P. został kasztelanem gnieźnieńskim. Mamy informacje o jego udziale w czterech wiecach sądowych: w Brześciu (1316), Pyzdrach (1318), Poznaniu i ponownie w Pyzdrach (1322). Obecność P-a przy Władysławie Łokietku w Pyzdrach 29 VI 1318, tuż po zakończeniu ogólnopolskiego wiecu elekcyjnego w Sulejowie, sugeruje, iż brał on udział także w tym ostatnim wiecu. P. zmarł między 9 XII 1322 a 18 VI 1325, kiedy to występuje jego następca. Pozostawił co najmniej jednego syna, lecz imienia jego nie znamy. Następnych bowiem znanych nam dziedziców Miłosławia: Markusza, kaszt. radzimskiego w l. 1362–3, i Filipa, kaszt. krzywińskiego w l. 1375–91, trzeba ze względów chronologicznych uznać już za wnuków P-a.
Bieniak, Wielkopolska, Kujawy wobec problemu zjednoczenia państw.; Kozierowski S., Ród Doliwów, P. 1923 s. 12; Pakulski J., Siły polityczno-społeczne w Wielkopolsce w pierwszej połowie XIV wieku, Tor. 1979; – Kod. Wpol., II–III; Z badań nad Polakami w średniowiecznej Bolonii, Oprac. A. Vetulani, w: Cultus et cognitio, W. 1976 s. 619; – B. Jag.: rkp. 8060 k. 152.
Janusz Bieniak