Chojnacki Romuald (1818–1885), artysta malarz, był synem podpułkownika WP Józefa, ur. w Warszawie i tam kształcił się u A. Kokulara. Potem wyjechał do Rzymu. W r. 1845 wystawił w Warszawie obraz Matki Boskiej klęczącej. W r. 1847 malował portret Marconiego, będący odtąd własnością rodziny. W r. 1850 wyjechał do Odessy dla kuracji, osiadł tam jednak na stałe i wykonał do tamtejszego kościoła szereg stacji Drogi Krzyżowej, św. Jerzego i Chrystusa na krzyżu (ostatnie kopia). On też był najpierwszym mistrzem Chlebowskiego. Ch. zmarł w Odessie 19 III 1885. Prócz wyżej wymienionych prac wykonał m. i. Portret dwóch dziewcząt, znajdujący się w zbiorze Ord. Krasińskich w Warszawie, który wystawił w Wiedniu wraz z Czumakami i Ukrainą. Ostatnią jego pracą, wystawioną w r. 1883 w Warszawie, była Młoda kobieta w całej postaci. Dochód z tego obrazu przeznaczył dla domu Tow. Sztuk Pięknych. Cechą kolorytu jego była różowość świateł a ciemna szarość cieni. W r. 1848 ożenił się z Emilią Grabowską.
Enc. Powsz. Il.; Słown. Artystów Pol., I.
Helena d’Abancourt
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.