Kopeć Sidor Wasilewicz h. Kroje (zm. 1531), pisarz i marszałek królewski. Pochodził z tej gałęzi rodziny Kopciów, która w połowie XV w. osiedlona była w ziemi smoleńskiej (druga gałąź zamieszkiwała ziemię witebską). Był synem Wasyla Iwanowicza, bojara smoleńskiego i dworzanina królewskiego w r. 1511; nosił dwa imiona Kopeć i Sidor, zwany był najczęściej Kopciem Wasilewiczem. Karierę rozpoczął jako pisarz ruski w kancelarii Aleksandra Jagiellończyka; otrzymał od niego liczne nadania ziemskie, w r. 1501 potwierdzenie posiadania wsi Szumiatycze, w r. 1504 dobra Wierzchowicze graniczące z puszczą białowieską. Po śmierci Aleksandra przeszedł do kancelarii króla Zygmunta I, w r. 1510 był namiestnikiem żyżmorskim, a od r. 1516 namiestnikiem przewalskim, od 1522 był marszałkiem hospodarskim i nadal pisarzem ruskim; w r. 1527 był ponadto dzierżawcą miednickim i nadal przewalskim, posiadał też dzierżawę dorsuniską. W l. 1512–9 przebywał u boku króla w Koronie jako jego pisarz ruski, wystawiający przywileje hospodarskie dla Litwy. W r. 1524 wystawiał ruskie dokumenty królowej Bony. W r. 1526 należał do komisji rewizyjnej, wyznaczonej na żądanie Bony dla ustalenia granic puszczy grodzieńskiej. Jako pisarz kancelarii W. Ks. Lit. wsławił się zdzierstwem i przekupstwem, które, obok nadań króla, umożliwiły mu zgromadzenie senatorskiego majątku. Przed r. 1516 otrzymał od Zygmunta I dobra Wiejsieje na Suwalszczyźnie, między 1526 a 1528 r. nabył od Fedora Światoszy za 500 kóp groszy dobra Opole w woj. brzeskim na Litwie, w r. 1528 wystawił jako członek Rady W. Ks. Lit. poczet zbrojny złożony z 28 koni; 30 VI 1530 r. był właścicielem Dziebrowa w pow. lidzkim. Żoną K-a była Maria, córka kniazia Konstantego Kroszyńskiego, która wniosła mu część dóbr dubieńskich położonych nad Niemnem; miał z nią synów: Tymofieja, Fedora, Iwana i Wasyla Kopciów, oraz córki: Fedorę-Rainę, żonę kniazia Połubińskiego, Hannę Iwanowa Bohowitynową Fedorę, żonę Józefa Chaleckiego, i Zofię Andrzejową Tryzninę.

PSB, (Chalecki Józef); Boniecki, XI 113–4 (pomieszany z bratem Michałem Wasylewiczem Kopciem i Michałem Wasylewiczem Swiniuskim, pisarzem i dzierżawcą miednickim); Wolff, Kniaziowie lit.-rus., s. 188, 254, 376; tenże, Senatorowie W. Ks. Lit., s. 259; – Bardach J., Z praktyki kancelarii litewskiej za Zygmunta I Starego, w: Prace z dziejów Polski feudalnej, W. 1960 s. 321–52; Halecki O., Arrasy Dymitra Chaleckiego w świetle heraldyki, „Mies. Herald.” R. 9: 1930 s. 8–9; Pociecha W., Królowa Bona (1494–1557), Czasy i ludzie Odrodzenia, P. 1949–58 II 104, III 49–52, 97, 117, 178; Russkaja Istoričeskaja Biblioteka, XXXIII 10, 514; Sapiehowie, Materiały historyczno-genealogiczne i majątkowe, Pet. 1890 I 51; Šolkovič S., Sbornik materialov razjasnjajuščich pol’skoe deli, Wyd. 2., Wil. 1887 s. 99–100; Wawrzyńczyk A., Rozwój wielkiej własności na Podlasiu w XV i XVI wieku, Wr. 1951 s. 55–7, 128–9, 157; Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku, w: Materiały do dziejów ziemi sejneńskiej, Białystok 1963 s. 52–3; – Akty Vil. Archeogr. Kom., III 8–9, VI 150–8; Arch. Sanguszków, III; – AGAD: Kopie Metryki Lit. 213 s. 662–3.

Tadeusz Wasilewski