Fredro Stanisław Aleksander, syn Walentego i jego drugiej żony Katarzyny Jastrzębskiej, brat przyrodni Stanisława Antoniego, podstoli podolski, działał początkowo w latach między 1652 a 1658 jako rotmistrz zaciąganej przez szlachtę piechoty łanowej. W późniejszych latach posłował dwukrotnie na sejm, w r. 1662 i w r. 1672. W r. 1668 działał jako sędzia kapturowy w województwie ruskim, w r. 1670 był deputatem do sądu skarbowego, wreszcie w r. 1672 ruszył z pospolitym ruszeniem swego województwa pod Lublin i później zasiadał w wojewódzkich sądach konfederackich. Za udział w napadzie na Piotra Ożgę, podkomorzego lwowskiego, został skazany na wieżę i jakiś czas przesiedział w zamknięciu; za zamordowanie wystrzałem z pistoletu w gospodzie w Jarosławiu Kazimierza Gumowskiego został później skazany na infamię, tak że musiał się ukrywać przed egzekucją wyroku.

Niesiecki; Boniecki; A. G. Z. XXI; Łoziński W., Prawem i lewem.

Władysław Czapliński