Aleksandrowicz (Alexandrowicz) Stanisław (1781–1826) z przydomkiem Witold, syn wojewody podlaskiego Tomasza, i Marjanny z Ledóchowskich, wojewodzianki czernihowskiej, pochodził z rodziny litewskiej. Po śmierci ojca w r. 1794 znajdował się pod opieką Mikołaja Ledóchowskiego. W r. 1800 otrzymał od cesarza Franciszka II tytuł hrabiowski (uznany w Król. Kongr. w r. 1819), a w r. 1803 – godność szambelana austrjackiego. Pan na Konstantynowie, starosta łosicki i mierzwicki, wybrany został posłem z powiatu łosickiego na sejmy Księstwa Warszawskiego w r. 1811 i 1812, a następnie delegowany od Konfederacji Generalnej do Wilna. W epoce Królestwa Kongresowego (od r. 1819) był kilkakrotnie wysuwany na kandydata do senatu. W r. 1824, poparty przez ordyn. St. Zamoyskiego, mimo że nie znajdował się na liście kandydatów, przedstawionej cesarzowi przez Senat, został na wniosek namiestnika Zajączka mianowany senatorem kasztelanem. A. pozostawał pod wpływem silnej podówczas ideologji reakcyjnej, ku której skłaniał się zwłaszcza w dziedzinach, dotyczących religji. Jako siostrzeniec Antoniego Ledóchowskiego związany był blisko z prądami klerykalnemi Królestwa. Na Sejmie 1825, w czasie obrad nad zmianą prawodawstwa małżeńskiego, dał wyraz swoim ultrakatolickim poglądom, głosując stale z przedstawicielami duchowieństwa przeciw projektom rządowym, za któremi opowiedzieli się nawet tak zdecydowani reprezentanci klerykalizmu jak min. St. Grabowski i kurator D. Oebschelwitz. A. był odznaczony orderem Św. Stanisława I kl. Umarł w pełni sił 13 VIII 1826 w Konstantynowie, osierocając żonę, Apolonję z Ledóchowskich (2o voto Ledóchowską) i pięcioro dzieci. Z synów jego Stanisław, dziedzic dóbr konstantynowskich, był członkiem Rady Stanu Król. Pol. w r. 1861.
Smoleński Wł., art. w W. Enc. Ill. II; Dunin-Borkowski, Almanach błękitny, Lw. 1909; Boniecki, Herbarz polski; Przelaskowski R., Sejm Warsz., W. 1929, 109 i 116; »Kurj. Warsz.« 1826, nr 211 i 237; Arch. Akt. Dawn. w W-ie, Akta Heroldji, 435; Akta Sekr. Stanu, 1823/97, ib. 1824/1; Akta Senatu 91 i 98.
Marja Manteufflowa