Kryski Stanisław h. Prawdzic (zm. ok. poł. XVII w.), kasztelan raciąski. Był synem Wojciecha, kasztelana płockiego (zob.), i Anny Dunin Wolskiej. Studiował w r. 1619 w Würzburgu. W r. 1623 otrzymał od matki starostwo ostrowskie na Mazowszu. W swej działalności politycznej związał się K. z woj. płockim. W r. 1628 był już cześnikiem płockim, ale w r. 1630 zrezygnował z tej godności. Z kolei został sędzią ziemskim. Ok. r. 1633 mianował go król Władysław IV podkomorzym płockim. K. brał żywy udział w życiu politycznym swego województwa, np. bywał marszałkiem sejmiku, posłował też z tego województwa na kilka sejmów w l. 1633, 1638, 1639, sprawując różne funkcje komisarskie, np. w r. 1633 deputata na trybunał radomski i członka komisji do ustalania cen, a w 1638 komisarza do zapłaty wojsku pozostającemu na załodze we Władysławowie oraz znowu deputata na trybunał radomski. W r. 1640 został kasztelanem raciąskim. W r. 1648 wziął jeszcze udział w konwokacji, którą podpisał 31 VII z zastrzeżeniem praw księstwa mazowieckiego, oraz w elekcji Jana Kazimierza wraz z woj. płockim. Potem nikną wiadomości o nim; widocznie zmarł. K. był żonaty z Konstancją Orzelską, której zapisał w r. 1628 10 000 zł. Z tego małżeństwa miał dwóch synów: Stanisława, również kasztelana raciąskiego (od 1667), i Jana, podstolego ciechanowskiego (od 1654), oraz córkę Agnieszkę, za Ludwikiem Krasińskim, kasztelanem ciechanowskim.
Boniecki; Dworzaczek, Genealogia, nr 136; Niesiecki, I 323, V 407; Uruski; – Radziwiłł A. S., Memoriale rerum gestarum… z 5 XI 1648 i 27 XI 1649; Vol. leg., III 794, 807, 924, 942, IV 173, 230; – Zbiory Zakł. Dok. IH PAN w Kr.: Kartoteka Komitetu Źródeł do Dziejów Życia Umysłowego Polski, Teka Pawińskiego, nr 19, Lauda płockie, 149, 155.
Adam Przyboś