Nehring Stanisław (1888–1934), działacz socjalistyczny, poseł na Sejm RP. Ur. 10 IX w Chełmży. O rodzicach i młodzieńczym okresie życia N-a brak bliższych danych. Wiadomo, że miał wykształcenie elementarne i pracował początkowo jako robotnik (później urzędnik). W marcu 1920 jako jeden z przywódców lokalnej organizacji Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) w Chełmży uczestniczył w pierwszej konferencji PPS z obszaru woj. pomorskiego w Toruniu, a w styczniu 1921 w zjeździe delegatów Polskich Klasowych Związków Zawodowych w Poznaniu. Od r. 1922 aż do śmierci był członkiem Rady Miejskiej m. Chełmży z ramienia PPS. Prawdopodobnie od r. 1925 stał na czele lokalnej organizacji PPS w tym mieście. Okresowo związany był z klasowym ruchem zawodowym, m. in. jako sekretarz oddziału Związku Zawodowego Robotników Rolnych RP w Chełmży i przewodniczący egzekutywy Rady Klasowych Związków Zawodowych w Toruniu (1929). We wrześniu 1927 został wybrany na członka Okręgowego Komitetu Robotniczego (OKR) PPS z siedzibą w Grudziądzu (być może wchodził wcześniej w skład pomorskiego OKR PPS z siedzibą w Toruniu). Na kolejnych kongresach PPS: XX (31 XII 1925 – 3 I 1926 w Warszawie), XXI (1–4 XI 1928 w Sosnowcu) i XXII (23–25 V 1931 w Krakowie), wybierano go na członka Rady Naczelnej PPS.
W marcu 1928 został posłem na Sejm z listy PPS w okręgu wyborczym nr 31 (miasto i pow. Toruń, Chełmno, Wąbrzeźno, Brodnica, Lubawa i Działdowo). W Sejmie należał do Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów. W dn. 16–17 IX 1928 wziął udział w Konferencji Samorządowej PPS w Warszawie. W l. 1928–30 występował na licznych wiecach i zgromadzeniach politycznych na terenie woj. pomorskiego. W dn. 15 X 1930 został aresztowany pod zarzutem rozpowszechniania uchwał krakowskiego Kongresu Centrolewu. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dn. 20 I 1931 został skazany na 10 miesięcy więzienia i 6 tygodni aresztu z zaliczeniem aresztu prewencyjnego. Po rozprawie wyszedł warunkowo na wolność (nie ustalono, kiedy odbyła się rozprawa apelacyjna); bronili go adwokaci Otto Pehr z Grudziądza i Ludwik Honigwill z Warszawy. Zmarł po długiej chorobie 21 I 1934 w Chełmży; został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–33, s. 69 (fot.), 70, 212; – Czubiński A., Makowski E., Klasowy ruch robotniczy w Wielkopolsce w okresie II Rzeczypospolitej, P. 1963 I 138 (tu jako R. Nehring); – Kalendarz Robotniczy PPS na r. 1921, W. 1921 s. 148 (tu mylnie Nerig); „Robotnik” 1920 nr 93 s. 3, 1927 nr 258 s. 4, 1928 nr 11 s. 2, nr 38 s. 2, nr 61 s. 2, nr 68 s. 1, nr 261 s. 2, nr 312 s. 1, 1929 nr 55 s. 1, 1931 nr 8 s. 3, nr 26 s. 1, nr 29 s. 3, 1934 nr 28 s. 1 (nekrolog), nr 29 s. 2 (nekrolog), nr 31 s. 1 (często błędna pisownia nazwiska: Nehryng, Nerig, Nering, Neryng); „Z Pola Walki” 1969 nr 4 s. 152–4, 1974 nr 3 s. 147; – WAP w Bydgoszczy Oddz. Terenowy w Tor.: Akta m. Chełmży 1199, 2369, 2370, Akta m. Torunia nr 7 k. 167, 195–196, 435–438, 497, 547, Starostwo Powiatowe Toruńskie 210, 215, 236, 297, 306.
Bogdan Gadomski