Suffczyński Stanisław Rafał (1810–1883), poeta, działacz społeczny.
Ur. 24 X w Ostrówku (paraf. Łańcuchów, pow. chełmski), był wnukiem Józefa (zob.), synem Michała (1780–1813), właściciela ziemskiego, i Barbary z Deszertów (1787–1855), młodszym bratem Kajetana Józefa (zob., tu bliższe dane o rodzinie).
W r. 1825, po ukończeniu nauki w Gimnazjum Pijarów na warszawskim Żoliborzu i złożeniu egzaminu dojrzałości, wstąpił S. na Wydz. Prawa i Administracji Uniw. Warsz. W r. 1831 był członkiem Wydz. Spraw Zagranicznych z prezesem Adamem J. Czartoryskim przy Rządzie Narodowym; 22 IV t.r. złożył przysięgę na wierność ojczyźnie i powstaniu narodowemu. Wg materiałów rodzinnych wziął udział w powstaniu listopadowym w randze oficera. Po upadku powstania znalazł się w Wiedniu, skąd przesyłał upoważnienia dla brata Kajetana do prowadzenia spraw majątkowych. Zapewne przed r. 1836 wrócił z Wiednia na Lubelszczyznę i zajął się gospodarowaniem w Czułczycach (pow. chełmski) oraz Oszczowie koło Hrubieszowa (pow. tomaszowski); nabył też wtedy Honiatyń koło Oszczowa. W l. 1836–40 był Radcą Dyrekcji Szczegółowej Tow. Kredytowego Ziemskiego Gub. Lubelskiej. W l. czterdziestych, wraz z bratem Kajetanem, prawdopodobnie należał lub sympatyzował z organizacją spiskową na Lubelszczyźnie, podlegającą Związkowi Narodu Polskiego.
Najpóźniej od r. 1849 był S. w bliskich kontaktach z Zygmuntem Krasińskim; t.r. recytował mu swój poemat Moje sny, będący parafrazą „Przedświtu”. Poemat napisany w konwencji romantycznej, nadzieję na zmartwychwstanie narodu odnajdywał w powrocie do tradycji, w «grobach przodków». Krasiński pisał w liście do Stanisława E. Koźmiana z 16 X 1851, że S. «najzacniejszym, najlepszym jest człowiekiem, dopiero niedawno zaczął rymować, […] w Lubelskiem osiadły, po straceniu majątku z najszlachetniejszej i najserdeczniejszej przyczyny, bystry, światowy, uprzejmy, miły»; widząc S-ego «obarczonym wielą smutkami, a pociechę znajdującym w wierszowaniu, czując czucie w tych wierszach, choć nic w nich twórczego nie ma», zaaprobował pomysł opublikowania utworu. Ukazał się on anonimowo pt. Moje sny. Pieśń (Lipsk 1851, w drukarni Józefa I. Kraszewskiego); autorstwo poematu przypisywane Krasińskiemu, Konstantemu Gaszyńskiemu, Kornelowi Ujejskiemu, Romanowi Zmorskiemu oraz Kajetanowi Suffczyńskiemu ustalił Koźmian w przypisie do cytowanego listu Krasińskiego. W r. 1858 napisał S. wiersz Gość z nieba, radosną pieśń wzywającą do podźwignięcia się narodu z letargu i odzyskania nadziei na niepodległość („Sobótka. Księga zbiorowa ku uczczeniu pięćdziesięcioletniego jubileuszu Seweryna Goszczyńskiego”, Lw. 1875).
W powstaniu styczniowym sympatyzował S. z «białymi». Napisał w tym czasie (datowany 29 XI 1864) poemat Dzisiaj, w którym ostrzegał przed postępem i ateizmem, jako zagrożeniami dla narodu oraz przed «zepsuciem i duchem zniszczenia»; odwołując się do wieszczów, wskazywał na tradycję, mądrość i pobożność jako wartości, przez które odrodzi się «kraj Lechitów». Po upadku powstania wyemigrował do Galicji i osiadł w Łuczycach (pow. sokalski), gdzie wraz z bratem gospodarował w pobliskim Tartakowie. Od r. 1871 był w Sokalu członkiem Komisji Powiatowej Szacunkowej tamtejszej Rady Powiatowej oraz Galicyjskiego Tow. Gospodarskiego. W r. 1874 przebywał we Lwowie, gdzie zaprzyjaźnił się z Władysławem Bełzą. Przesyłał mu swoje wiersze do oceny oraz do druku, prosząc zarazem o pomijanie w druku swojego nazwiska. T.r. wydał poemat Dzisiaj (P). S. zmarł 29 III 1883 w Łuczycach i zapewne tam został pochowany.
S. prawdopodobnie nie założył rodziny.
Archiwum Jana Steckiego (katalog rękopisów), Oprac. H. Ziółek, „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kośc.” T. 57: 1988; Gerber, Studenci Uniw. Warsz.; PSB (Sokołowski Jakub); – Galicja w powstaniu styczniowym, Wr. 1980; – Krasiński Z., Listy do Koźmianów, Oprac. Z. Sudolski, W. 1977; tenże, Listy do Stanisława E. Koźmiana, Lw. 1912; Lelewel P., Pamiętnik i diariusz domu naszego, Oprac. I. Lelewel-Friemannowa, Wr. 1966; Szematyzmy Król. Galicji za l. 1871–83; – „Nowa Reforma” 1883 nr 76 (wspomnienie pośmiertne); – AP w L.: Akta USC, sygn. 16 (akt ur. S-ego nr 3); B. Czart.: sygn. 5297 IV k. 197–8; B. Ossol.: sygn. 12420 (listy S-ego do W. Bełzy z l. 1871–4), sygn. 12421 (list do Bełzy z r. 1876); – Mater. Red. PSB: Mater. dot. Suffczyńskich, nadesłane przez Macieja Suffczyńskiego z W.
Małgorzata Kamela