Barwinkiewicz Stefan, ur. ok. 1660, docent (extraneus) U. J. 13 IV 1680 został bakałarzem nauk wyzwolonych Uniw. Krak., poczem wykładał dialektykę w półr. let. 1680. 1 II 1681 przedłożył do dysputy publicznej drukowane u Schedla Lucubrationes Stagiriticae seu conclusiones ex universa philosophia Aristotelica; magistrem nauk wyzwolonych został 10 VII 1681; jako extraneus występuje w półr. zim. 1681. Następnie był prof. filozofji w kolegjum Lubrańskiego i senjorem bursy Szołdrskiego w Poznaniu; wygłosił tam w kolegjacie N. M. P. kazanie na uroczystość św. Jana Kantego w r. 1685, drukowane następnie w Poznaniu pt. Pacis oliva speciosa. W środku półr. zim. 1686 wrócił B. do Krakowa i jako extraneus prowadził wykłady do półr. zim. 1690. Ostatniem dziełem B. jest panegiryk na wesele Ludwika Wielopolskiego z Katarzyną Potocką pt. Celsitudo illustrissimarum Familiarum (Kr. 1688). Księgi uniwersyteckie wymieniają go czasem jako Jana lub Stanisława, lecz innych B-czów bakałarzy lub magistrów nie było. Należy on do gładszych łacinników końca XVII w.
Archiwum Un. Jag., nr 90, 96–98 i 113–132 oraz nr 91, 47–50; Estr., XII.
Wincenty Ogrodziński