Malinowski Stefan (1887–1944), kompozytor. Ur. 23 I w Warszawie, był synem Stanisława i Anastazji z Radomskich. Ukończył konserwatorium Warszawskie w klasie kompozycji Z. Noskowskiego, a następnie studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Berlinie w klasie fortepianu I. Friedmana. Po ukończeniu studiów w Berlinie powrócił do Warszawy. Brał udział w wojnie 1920 r. W okresie międzywojennym był czynny w życiu kulturalnym kraju jako stały współpracownik Polskiego Radia, a ponadto członek zarządu Klubu Artystów w Warszawie oraz członek zarządu Tow. Akcyjnego «Teatr Polski». W twórczości M-ego główne miejsce zajmuje muzyka kameralna. Był autorem dwóch kwartetów smyczkowych (d-moll i a-dur), tria fortepianowego (a-moll), sonaty na wiolonczelę i fortepian (d-moll) wariacji fortepianowych i licznych miniatur fortepianowych oraz wielu pieśni, z których popularność zdobyły Gdy idę poprzez wieś, Na Twych wilgotnych ust koralu, Wiosna, Wezwanie, Widziałam go we śnie. Uważany współcześnie za «kontynuatora liryki Moniuszki», wykazywał w swej twórczości dużą kulturę artystyczną, żywiołowość, biegłość i pomysłowość, zwłaszcza w dziedzinie nowoczesnej harmonii. Był autorem 3-aktowej operetki Kwiat paproci do słów J. Wójcickiego i F. Frenkiel-Niwińskiego, wystawionej w Krakowie 7 IV 1920, oraz ilustracji muzycznej do baśni scenicznej T. Konczyńskiego „Królewna lilijka”. Większość utworów M-ego została opublikowana przez Gebethnera i Wolffa w Warszawie. M. był laureatem konkursu kompozytorskiego w Paryżu w r. 1923 oraz zdobywcą II odznaczenia na IV konkursie kompozytorskim ogłoszonym przez czasopismo „Muzyka” w r. 1933 za pieśń Przy kołowrotku.
Zmarł 26 VI 1944 w Warszawie. Ożeniony był (od 7 I 1913) z Marią Spokorny.
Grove’s Dictionary of Music and Musicians, Londyn 1954; Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Słownik Muzyków Polskich, Kr. 1967 II; – Z dziejów polskiej kultury muzycznej, Kr. 1966 II; – „Muzyka” 1933 nr 4/6 s. 151–2; „Świat” 1917 nr 6 s. 7 (portret); „Tyg. Ilustr.” 1917 nr 6 s. 82, 1918 nr 21/22 s. 266.
Zofia Chechlińska